اسرار سقوط هواپیمای آلمانی در جعبه سیاه دوم
پنجشنبه گذشته تلاش جست‌وجوگران فرانسوی در ارتفاعات آلپ پس از چند روز نتیجه داد و آنها توانستند دومین جعبه سیاه هواپیمایی را که روز سه‌شنبه ۲۴مارس (۴ فروردین) با ۱۵۰سرنشین در این منطقه سقوط کرده بود، پیدا کنند. جعبه سیاه نخست هواپیما ساعاتی پس از سقوط از سوی جست‌وجوگران پیدا شده و بررسی آن نشان داده بود که کمک خلبان هواپیما، زمانی که خلبان به دستشویی رفته بود، در کابین خلبان را قفل کرده و پس از به‌دست گرفتن هدایت هواپیما، آن را به کوه کوبیده و باعث مرگ تمامی سرنشینان آن شده بود.
انتشار مکالمات ضبط شده در جعبه سیاه اول حاکی از آن بود که خلبان وقتی با در بسته روبه‌رو شده بود، درحالی‌که به در کابین می‌کوبید به همکارش، آندره آس لوبیتس، می‌گفت: این در لعنتی را باز کن. او همچنین با یک شیء فلزی که احتمالا یک تبر بوده تلاش کرده تا در را باز کند، اما سپس صدای شیون و فریاد مسافران شنیده می‌شود و هواپیما به کوه برخورد می‌کند.
با گذشت چند روز از این سقوط مرگبار و با پیدا شدن دومین جعبه سیاه هواپیما، دادستان مارسی به خبرنگاران گفته است که این جعبه سیاه حاوی اطلاعات فنی مربوط به زمان پرواز است که خوشبختانه در وضعیت مناسبی قرار دارد. بریس روبن، ادامه داده است: جعبه سیاه به‌دلیل آتش گرفتن سیاه شده است اما در شرایط مناسبی است و امیدواریم بتوانیم اطلاعات ضبط شده به روی آن را استخراج کنیم. این جعبه در حدود ۵۰۰ پارامتر ازجمله سرعت هواپیما، ارتفاع، قدرت موتور و همچنین نحوه هدایت هواپیما و عمل خلبان‌ها را ضبط می‌کند.
براساس این گزارش هواپیمای مسافربری جرمن وینگز متعلق به خطوط هوایی لوفت هانزا چهارم فروردین از بارسلونای اسپانیا عازم شهر دوسلدورف آلمان بود که در جنوب فرانسه سقوط کرد و تمامی ۱۵۰ مسافر و خدمه هواپیما، ازجمله ۲خبرنگار ایرانی و ۱۶دانش‌آموز آلمانی که از سفر آموزشی در اسپانیا به کشورشان بازمی‌گشتند جان خود را از دست دادند. در تحقیقات اولیه مشخص شد که آندره آس لوبیتس، کمک‌خلبان این هواپیما که به افسردگی مزمن دچار بوده، عمدا این هواپیما را ساقط کرده است.
بنا به گفته دادستان آلمان، اطلاعاتی از کامپیوتر و تبلت این کمک خلبان به‌دست آمده است که نشان می‌دهد وی قبل از این سفر از طریق اینترنت در مورد راه‌های خودکشی و همچنین شیوه‌های کنترل تکنیکی کابین خلبان جستوجو کرده است. گفته می‌شود آندره آس لوبیتس در سال۲۰۰۸، به‌مدت چند‌ماه دوره آموزش خلبانی خود را به‌دلیل ادامه درمان بیماری خود متوقف کرده بود. همچنین پلیس شهر دوسلدورف اعلام کرد که در بازرسی از منزل کمک خلبان، مدارکی دال بر ابتلای وی به بیماری افسردگی پیدا کرده است. یک گواهی پزشکی پاره شده نیز در میان این مدارک بود که نشان می‌داد که پزشک در روز پرواز برای کمک خلبان مرخصی استعلاجی نوشته است.
همه اینها نشان می‌دهد که اقدام هولناک کمک‌خلبان، احتمالا نقشه‌ای بوده که وی از قبل در ذهن داشته است. بنابراین گزارش، جست‌وجوها برای یافتن ۲جعبه سیاه این هواپیما و باقیمانده اجساد قربانیان توسط ۸۰۰نیروی پلیس و ژاندارم بلافاصله بعد از سقوط این هواپیما آغاز شد. به‌دلیل متلاشی شدن پیکر قربانیان، تنها راه شناسایی آنها از راه دی ان ای ممکن است و تاکنون ۱۵۰ دی ان‌ای برابر با تعداد قربانیان سقوط این هواپیما مشخص شده و به گفته مقامات فرانسوی، کار شناسایی آنها تا پایان هفته انجام خواهد شد.
- آخرین مأموریت خبرنگاران ایرانی
آنچه باعث شد که اخبار سقوط این هواپیما در کشورمان بازتاب گسترده‌ای داشته باشد، حضور ۲خبرنگار ایرانی در داخل هواپیمای سقوط کرده بود. حسین جوادی و میلاد اسلامی خبرنگاران ورزشی خبرگزاری تسنیم و روزنامه وطن‌امروز بودند که برای پوشش مسابقات تدارکاتی تیم ملی فوتبال ایران به اتریش رفته و از آنجا برای پوشش خبری مسابقه ال‌کلاسیکو راهی بارسلونای اسپانیا شده بودند اما هنگام بازگشت در حادثه سقوط هواپیما جان باختند.
برادر حسین جوادی، روز گذشته در گفت‌وگو با همشهری گفت: روز چهارم فروردین‌ماه بود که برادرم حسین از طریق اسکایپ با مادرم صحبت کرد و به او گفت که در فرودگاه بارسلونای اسپانیا منتظر پرواز است تا برای دیدن بازی ایران به وین برود. قرار بود او و دوستش به شهر دوسلدورف آلمان بروند و سپس از آنجا با قطار راهی وین شوند. وی گفت:من و اعضای خانواده‌ام آن شب هرچه منتظر حسین شدیم خبری به دستمان نرسید با این حال تصور کردیم او به اینترنت و تلفن دسترسی ندارد.
آن شب اما مادرم دلشوره عجیبی داشت. فردا صبح با وزارت امور خارجه تماس گرفتیم تا اینکه بعد از پیگیری متوجه شدیم حسین همراه دوستش میلاد کارت پرواز همان هواپیمایی را گرفته که روز چهارم فروردین در کوه‌های آلپ سقوط کرده بود. وی گفت: در یک حادثه باور نکردنی حسین ما پر کشید و بعد از آن، سه‌شنبه گذشته همراه خواهرم و با هماهنگی مدیران خطوط هوایی لوفت‌هانزا راهی فرانکفورت شدیم و از آنجا به محل سقوط هواپیما رفتیم.
در آنجا خانواده دیگر قربانیان هواپیما هم بودند. در آنجا سنگ یادبود برای قربانیان هواپیما گذاشته بودند که خانواده‌ها برای عزیزان از دست رفته‌شان شمع روشن کرده و دعا می‌کردند و ما نیز قرآن می‌خواندیم. آنها به ما اعلام کردند که جستوجو در منطقه‌ای که هواپیما سقوط کرده شروع شده و بین ۲تا ۴ماه زمان می‌برد تا بقایای اجساد قربانیان و وسایل آنها را پیدا کنیم و از طریق تست‌های دی ان‌ای شناسایی کنند.
