کیاپرس/عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی به مناسبت روز جهانی مبارزه با درد، در مطلبی علمی به موضوع تسکین درد پرداخت.
به گزارش کیاپرس از روابط عمومی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دکتر حوریه محمدی کناری متخصص طب ایرانی و عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی در یک مطلب علمی در مجله طب تندرستی ایرانی و مکمل با موضوع تسکین درد آورده است:
طب سنتی ایرانی یک مکتب طبی کامل و پویا است که ریشه های آن به بیش از سه هزار سال قبل بر می‌گردد. در این مکتب طبی همه مخلوقات از انسانها، حیوانها، گیاهان تا جمادات، از ۴ عنصر یا رکن اصلی آتش، هوا، آب و خاک تشکیل شده‌اند. هر یک از این ارکان دارای کیفیتی هستند. آتش، گرم و خشک؛ هوا، گرم و تر؛ آب، سرد و تر و خاک، سرد و خشک است.
از تأثیر این چهار رکن و کیفیات آنها بر روی هم کیفیتی جدید و یکسان حاصل می‌شود که به آن مزاج می‌گویند. مزاج دارای طیف گستردهای در میان انسانهاست تا جایی که می‌توان گفت که مزاج هیچ دو شخصی دقیقاً یکسان نیستند. هرگاه تعادل این ارکان و به تبع آن مزاج بدن به هم بخورد، عضو یا اعضای کل بدن دچار سوء مزاج شده و در نتیجه بیماری های گوناگون ایجاد می‌شود.
اگر مزاج عضوی از بدن به دلیلی به صورت ناگهانی دچار سوء مزاج شود و از مزاج اصلیش فاصله بگیرد، دچار احساس ناخوشایندی که همان درد است، می شود. مثلا زمانی که دست ها را یک دفعه در یک آب سرد فرو برده شود، حس خوبی تجربه نمی‌شود.
درد ممکن است در اثر تفرق اتصال یا گسستگی در عضوی از بدن نیز ایجاد شود. مثلا زمانی که استخوان بازو می شکند یا خراشی در پوست دست ایجاد می شود. البته گاهی تغییر ناگهانی در مزاج اعضای بدن می تواند پیوند سلول های آنها را برهم زده و با ایجاد تفرق اتصال، عضو را دردناک کند. مثلا وقتی گوشه لب در اثر خشکی (سوء مزاج)، ترک می‌خورد (تقرق اتصال)، فرد در هنگام صحبت کردن دچار درد می‌شود.
درد ممکن است در اثر تفرق اتصال یا گسستگی در عضوی از بدن نیز ایجاد شود. مثلا زمانی که استخوان بازو می شکند یا خراشی در پوست دست ایجاد می شود. البته گاهی تغییر ناگهانی در مزاج اعضای بدن می تواند پیوند سلول های آنها را برهم زده و با ایجاد تفرق اتصال، عضو را دردناک کند. مثلا وقتی گوشه لب در اثر خشکی (سوء مزاج)، ترک می‌خورد (تقرق اتصال)، فرد در هنگام صحبت کردن دچار درد می‌شود.
احساس درد با توجه به عامل ایجاد کننده آن متفاوت خواهد بود. مثلا هنگام بروز کهیر که در بدن مواد گرم و التهابی زیاد می‌شود، درد خارشی است. گاهی بر اثر تجمع گازهای روده ای، جدار شکم دچار کشیدگی می شود. در این زمان احساس درد، ممددی یا کشنده است. درد فشارنده، درد سوزنی، درد ضربانی، درد شکننده و … انواع دیگری از احساس درد هستند.
وقتی احساس آزاردهنده درد ایجاد شود، اقدام به تسکین درد، بسیار ضروری است. کاهش درد با برطرف کردن سبب درد یا مهار قوه حس درد امکان پذیر است. بر این اساس حکمای طب ایرانی مسکن ها را به دو دسته حقیقی و غیر حقیقی تقسیم می‌کنند. مسکن های حقیقی با از بین بردن علت درد، مزاج عضو را به تعادل می رسانند. مثلا اگر فردی در اثر گرما دچار سردرد شود، مالیدن روغن گل سرخ خنک به موضع می تواند مزاج سر را اصلاح کند و درد را تسکین دهد.
در شرایطی دیگر، برای از بین بردن سبب درد، از داروهای مرخی یا سست کننده استفاده می شود. بابونه، تخم کرفس، بذر کتان با حرارتی که دارند، به آرامی عامل درد را تحلیل می برند و تسکین می بخشند. به عنوان مثال وقتی عضلات ساق پا دچار اسپاسم و درد شوند، ماساژ ملایم روغن بابونه یا پاشویه در آب جوشانده گل های آن، می تواند پس از مدتی، آرامش را به عضلات برگرداند. روش های دیگری مانند فصد، حجامت، ماساژ، مسهل و قی نیز می توانند با پاکسازی و دفع عامل درد، در تسکین درد موثر باشند.
مسکن های غیر حقیقی، معمولا با کاهش احساس درد، تسکین و آرامش ایجاد می کنند. آنها دو دسته هستند. دسته اول داروهایی که به واسطه رطوبت بخشی و خواب آوری باعث کاهش درد می شوند. زیرا در خواب ادراک درد کم می شود. به عنوان مثال وقتی بر اثر کار زیاد فکری و کم خوابی، در مغز رطوبت کم شود و اصطلاحا خشک شود، ممکن است سردرد ایجاد شود.
در این زمان استعمال روغن بنفشه یا بادام شیرین روی شقیقه ها و داخل بینی، رطوبت درون مخاط و زیر پوست را افزایش می‌دهد. بدین ترتیب تسکین درد و خواب آرام ایجاد می‌شود. دسته دوم مسکن های غیر حقیقی همان داروهای مخدر هستند که معمولا با ایجاد سردی و قبض باعث تسکین درد می شوند. بذر کاهو و خشخاش از این دسته هستند. افیون هم که در این دسته داروها هستند با مکانیسم های مشابه ای می تواند درد را تسکین دهد.
آنچه که مسلم است درمان قطعی و از بین بردن عامل ایجاد درد با روش های پاکسازی و مسکن‌های حقیقی اولویت اصلی طب ایرانی است و جایگاه مسکن‌های غیرحقیقی در مواردی است که مثلا به واسطه درد بسیار، بیمار قادر به غذاخوردن نباشد و باعث ضعف و تحلیل قوا گردد یا شدت درد مانع از انجام روش‌های درمانی اصلی شود.
امروزه اثر درمانی برخی از این روش های طب ایرانی در درد در مطالعات بالینی به اثبات رسیده است. به عنوان مثال سال ۲۰۲۱، در یک کارآزمایی بالینی اثربخشی دلک و غمز (نوعی ماساژ در طب ایرانی) بر درد گردن مزمن بیماران گزارش شد. در مطالعه ای دیگر پژوهشگران گزارش کردند سیاه دانه توانسته است اثر تسکین دهنده قابل توجهی در درد ناشی از استئوآرتریت زانو داشته باشد.
همچنین در دو کارآزمایی بالینی در کرمانشاه اثر حجامت در درمان کمردرد غیراختصاصی و سردرد تنشی و میگرنی به ترتیب تاکید کرده است. همچنین در یک مطالعه مروری که بیش از ۵۵۰ مقاله بالینی در مورد حجامت را از سال ۱۹۵۹-۲۰۰۸ را بررسی کرده است مشخص شد که حجامت در کاهش درد بیماری‌های مختلف مؤثر است.
