کیاپرس/رئیس مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی با تأکید بر مأموریت اصلی این مؤسسه در حوزه تولید فرآوردههای بیولوژیک، گفت: تمرکز راهبردی مؤسسه رازی بر تولید واکسن و تکمیل زنجیره پژوهش، توسعه و فناوری با هدف تأمین نیازهای کشور است.
به گزارش کیاپرس از روابط عمومی مؤسسه رازی، دکتر علی اسحاقی در نشست مشترک با مرکز همکاریهای تحول و پیشرفت ریاست جمهوری، که با حضور رئیس این مرکز و هیئت همراه در موسسه رازی برگزار شد، با اشاره به گستره فعالیتهای تولیدی مؤسسه اظهار کرد: سالانه حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دوز واکسن طیور در کشور مصرف میشود و مؤسسه رازی نقش محوری در تأمین این نیاز دارد. در حوزه دام، سطح خودکفایی کشور نزدیک به ۹۵ درصد است و برنامهریزیها بر حفظ و تقویت این جایگاه متمرکز شده است.
وی با اشاره به وضعیت تولید واکسن در حوزه آبزیان افزود: در این بخش نیازمند جهش جدی هستیم و باید به سطح قابل قبولی از خوداتکایی برسیم؛ موضوعی که در دستور کار مؤسسه قرار دارد.
رئیس مؤسسه رازی با بیان اینکه بخش عمده فعالیتهای پژوهشی این مجموعه معطوف به توسعه محصولات است، گفت: حدود ۸۰ درصد تحقیقات مؤسسه در حوزه توسعه و بهروزرسانی فرآوردهها متمرکز است و این موضوع با مشارکت اعضای هیئت علمی و کارشناسان متخصص، دنبال میشود.
اسحاقی یکی از مزیتهای ساختاری مؤسسه رازی را پیوستگی واقعی میان پژوهش و تولید دانست و تصریح کرد: در مؤسسه رازی، ارتباط صنعت و دانشگاه بهصورت عملیاتی برقرار است؛ بهگونهای که معاونت تولید نقش بخش صنعتی و معاونت تحقیقات نقش بخش دانشگاهی را ایفا میکند و نیازهای تولید، کیفیت و بازار مستقیماً در فرآیند تحقیق و توسعه منعکس میشود.
وی با اشاره به جایگاه تاریخی مؤسسه رازی در نظام سلامت کشور خاطرنشان کرد: در کشور، دو نهاد تخصصی با مأموریت تولید واکسن شکل گرفتهاند که یکی حوزه انسانی و دیگری حوزه دام و طیور را پوشش میدهد و از همین روی مؤسسه رازی سهم عمدهای در تأمین واکسنهای راهبردی کشور دارد.
رئیس مؤسسه رازی در ادامه به برخی چالشهای پیشروی این مجموعه اشاره کرد و گفت: فرسودگی زیرساختها به دلیل قدمت نزدیک به یک قرن و محدودیت منابع انسانی از جمله مسائل جدی مؤسسه است که مدیریت آنها نیازمند، نگاه بلندمدت، برنامهریزی و حمایت مراجع حاکمیتی است.
اسحاقی در پایان با اشاره به اقدامات انجامشده برای تقویت انگیزه نیروی انسانی افزود: سازوکارهایی برای مشارکت تیمهای پژوهشی در منافع حاصل از توسعه محصولات پیشبینی شده که میتواند نقش مؤثری در نگهداشت سرمایه انسانی و تقویت فعالیتهای فناورانه داشته باشد.
