کیاپرس /جراح و متخصص اورتوپدی اظهار داشت که پای پرانتزی در بین هموطنان بالغ شایع است.

پای پرانتزی (Genu Varm) به عارضه‌ای گفته می‌شود که در آن زانوهای فرد مبتلا از حالت طبیعی خارج شود و رو به بیرون خم شود یا به‌عبارت دیگر شکل کمانی شود.

آشکارترین علامت آن زمانی است که فرد مبتلا در حالت ایستاده یا درازکش و با چسباندن پاها از مچ، زانوهایش به هم نمی‌چسبد و از هم فاصله دارد.

به گزارش کیاپرس دکتر محمد رضا فاخری در برنامه طبیب افزود: خیلی ها به صورت ارثی به این موضوع دچار شدند به عبارتی ارث در این زمینه موثر است.

وی بیان داشت: برخی از پدران یا مادران مبتلا به پای پرانتزی هستند و فرزندان آنان هم ممکن است بتدریج به این عارضه دچار شوند.

وی افزود: خیلی وقت افراد مبتلا به پاهای پرانتزی هیچ مشکلی ندارند و آنان برای زیبایی به پزشک مراجعه می کنند.

فاخری ادامه داد: برخی مواقع براثر پای پرانتزی به غضروف مفصل پا فشار می آید و ممکن است غضروف تخریب شود که این موضوع سبب درد در این افراد می شود.

وی تاکید کرد که در پاهای پرانتری به شرطی به سمت عمل می رویم که درد موضع ای نه درد کل زانو ایجاد شده باشد.

وی بیان داشت: اگر این وضعیت را حفظ نکنیم آرتروز شدید می شود و بعدها باید عمل های مشکل تر حتی تعویض مفصل را انجام دهیم.

وی به افراد پای پرانتزی توصیه کرد که وزن خود را در حد طبیعی نگهدارند، گفت: اگر کسی وزن اضافی داشته باشد به پاها فشار می آورد و می تواند به مفصل آسیب برساند.

فاخری تقویت عضلات را بسیار مهم دانست و افزود: این کار سبب می شود فشار به زانو کم شود.

وی به افراد دارای پای پرانتزی توصیه کرد که در دو حالت؛ داشتن درد و لقی به دنبال عمل جراحی باشند.

وی افزود: بهترین سن برای عمل جراحی پای پرانتزی، دوران جوانی است و هرچه سن بالاتر برود تخریب مفاصل بیشتر می شود.

فاخری افزود: بچه زمانی که متولد می شود پاهایش پرانتزی است، به تدریج در ۱۸ ماهگی صاف می شود. بعد از آن پاها به حالت ایکس یا ضربدری در می آید و تا سنین ۷ تا ۸ سالگی پاها به حالت طبیعی در می آید.

وی به والدین توصیه کرد که این سیر را باید بدانند و به آن توجه داشته باشند، گفت: والدین توجه داشته باشند که در این فاصله زمانی؛ کار درمانی لازم نیست.

وی افزود: اگر پاها از حد طبیعی عبور کرد، باید کار درمانی انجام شود به طور مثال در ۱۰سالگی اگر پاهای پرانتزی با ضربدری شدید باشد، نیاز به کار درمانی است.