ماجرای مدیر ۲شغله در تاکسیرانی ساری
یکی از کمبودهای موجود در قطب گردشگری کشور ساری کاستیهای مربوط به حمل ونقل عمومی از جمله خدمات مربوط به تاکسیرانی است که عمده مشکلات آن به شرکت تعاونی تاکسیرانی باز میگردد، جائی که مدیرعامل شرکت تعاونی مسئول بازرسی سازمان نظارت بر تاکسیرانی نیز هست! حال چطور میشود مدیر یک شرکت تعاونی توسط خودش مورد بازرسی قرار گیرد.
هرچند کار رایگان برای شهروندان دلیل خوبی برای این دو شغلی بودن و اینکه مایل نباشیم با کنار کشیدن خود اجازه بدهیم فرد دیگری در راس هرم تاکسیرانی مرکز مازندران قرار گیرد، نیست.
نبود برنامهریزی کوتاهمدت، میان مدت و بلند مدت در این شرکت تعاونی با هدف بهبود حمل ونقل درون شهری در شهری مهم مانند ساری از مهمترین دلایل وضعیت نابسامان و مشکلات عدیده نزدیک به ۴ هزار راننده تاکسی در شهر بیش از ۳۰۰ هزار نفری به عنوان مرکز استان ۳میلیون نفری مازندران است.
منتقدان معتقدند نبود برنامه ترافیکی و حمل و نقل، فقدان برنامه کارگاهی برای بهبود اوضاع، منعقد نشدن قراردادهای داخلی برای ارائه خدمات به تاکسیرانان، ممنوعیت نقد درون سازمان و برخورد با منتقدان از دیگر دلایل وضعیتی است که در نتیجه آن اغلب رانندگان این مجموعه را کارمندان و بازنشستگان ادارات مختلف از جمله شهرداری و فرمانداری و استانداری تشکیل میدهند و نه جوانان جویای کار.
وقتی هم قانون ممنوعیت استفاده از دوشغلهها وضع و ابلاغ شد صدور ۲ نامه از استانداری کافی بود تا عملا اتفاقی در ترکیب رانندگان خوش نشین در تیم تاکسیرانی ساری نیفتد.
استفاده از ابزار برخورد و جریمه برای سرپوش گذاشتن بر کمبودهای موجود، نبود صندوق کارامد برای حمایت، درمان و تسهیلات ضروری در کنار جای خالی واحد اجتماعی برای رفع مشکلات اعضا شرایط را به گونهای پیش برده است که به جای شخصیتبخشی و تقویت روحیه تعهد کاری در رانندگان این مجموعه، تنها به گشت خودرو تاکسیرانی حول میدان ساعت، مستقر کردن نگهبانان در ایستگاه های تاکسی شاید برای نظارت بر سوار شدن مردم و حضور تاکسیها همچنین اضافه کردن ۱۰ نیروی جدید در ماههای گذشته بسنده شده باشد.
نکته دیگری که منتقدان بر آن تاکید دارند استفاده از دو خودرو گشت در سطح شهر برای آنچه که آنرا نظارت بر کار رانندگان میدانند، است که اگر تاکسیرانی از دوربینهای نظارتی در ایستگاه های فوق استفاده کند قطعا هم درصد خطای انسانی کاهش مییابد و هم دقت در کار بیشتر میشود نه اینکه مردم مجبور باشند یک ساعت قبل از غروب و در ساعات پیک تردد در خیابانها منتظر دلسوزی اندک رانندگان باقی مانده در خیابان باشند.
از سامانه هوشند پرداخت کرایه تاکسی هم همین بس که دستگاههای کهنه و اصطلاحا بلا استفاده در شهرداری و تاکسیرانی تهران ( با باطریهای باد کرده و خراب) را با قیمت جزئیات قابل توجه به رانندگان فروختهاند.
واقعیت این است که مدیریت سنتی حاکم بر تاکسیرانی و تیم حمایتی این مدیریت در بین برخی رانندگان تاکسی همچنان اجازه تغییر به سمت مدیریت جدید را نمیدهد.
تاکسیرانی ساری با بیش از ۶۰۰ خودرو فرسوده اغلب از نوع پیکان یکی از عناصر نازیبایی بصری شهری محسوب میشود که هنوز هم بعد از چندین مرحله ثبتنام اگرچه مقرر بود ۳۰۰ خودرو تبدیل وضعیت شود اما به جز اندک انگشت شمار اتفاقی در نوسازی ناوگان حمل و نقل درونشهری ساری نیفتاد.
مساله دیگر هم رانندگان تاکسیهایی است که براساس قانون میبایست ساکن همان شهر باشند تا در قبال امتیاز عمومیِ دریافت کرده وقت خود را برای رفت وآمد بین شهری و احیانا مسافرکشیهای غیرقانونی هدر ندهند، موضوعی که با بکارگیری رانندگانی از بابل، قائمشهر، سورک، جویبار و نکا دقیقا برعکس اجرا میشود و رانندگانی که از ساعت ۱۸ به بعد غایب بزرگ خیابانهای ساری هستند./تابناک
