پدرم مظلوم بود و حرف هاى ناگفته اش باقى ماند / شاید اگر مى ماند بیش از پیش آزار مى دید

یادگار گرامی حضرت امام، نوشت: براى من که از آغازین سال هاى جوانى و در حالى که تنها بیست و سه سال داشتم، آنچه باقى مانده تنها “خاطره پدر” است، شیرین ترین چیز، سخن گفتن از اوست.

 آیت الله سید حسن خمینی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

السلام علیک یا امیر المؤمنین یا على ابن ابى طالب(ع)

٠

فردا روز پدر است. طبیعى است که همه در این روز، بیش از هر زمانى، پدران خود را گرامى داریم و اگر سر بر تیره تراب نهاده اند، آنان را به فاتحه اى یاد کنیم.

٠

براى من که از آغازین سال هاى جوانى و در حالى که تنها بیست و سه سال داشتم، آنچه باقى مانده تنها “خاطره پدر” است، شیرین ترین چیز، سخن گفتن از اوست. روشن است که امام همه هویت نسل ماست و من نیز از این قاعده مستثنى نیستم و به همین جهت بود که اگر چه او خود برایمان “پدر بزرگ” بود ولى من هرگز در قامت او تنها یک “پدر بزرگ” را نمى دیدم؛ همه چیز خود را مى دیدم و همه چیز خود را مى جستم. اما باید اذعان کنم که بعد از او و در کنار او و در سایه ى او، پدرم برایم همه چیز بود، چنانکه اکنون نیز در نظرم چنین است. نمى دانم چرا همیشه احساس مى کنم پدرم مظلوم بود و شاید این احساس را برخى دیگر هم داشته باشند. همیشه احساس مى کنم حرف هاى ناگفته اش باقى ماند و در عین حال گاهى فکر مى کنم شاید اگر مى ماند بیش از پیش آزار مى دید.

٠

درگذشت ناگهانى و نامترقّبه اش هنوز داغ پایدار خانه ماست.

٠

آن زلیخا از سپندان تا به عود

نام اشیا، جمله ،یوسف کرده بود