این روزنامه در یادداشتی کوتاه که به عنوان «آقای روحانی این‌بار مچکریم» منتشر کرده، آورده است: ۱۶ آذر امسال پرشور برگزار شد. اگرچه بخشی از این شور به حضور افراد مطرح طیف‌های مختلف سیاسی در فضای دانشگاه برمی‌گشت، اما بخش عمده این شور به حضور متفاوت رئیس‌جمهور مربوط است.

حسن روحانی اگرچه طی دو سال گذشته نیز در مراسم روز دانشجو حضور یافته بود، اما حضور امسال وی متفاوت بود؛ چراکه فرصت مناسبی برای تشکل‌های مختلف دانشجویی فراهم شد تا مطالبات، نقدها و بعضاً تعریض‌های تند خود را خطاب به رئیس‌جمهور مطرح کنند.

شاید بتوان گفت که روحانی برای معدود دفعات خود را در معرض نقد رو در رو، آن هم چنین صریح قرار داد و البته با سعه‌صدر نیز شنونده این نقدها و عبارات تند و تیز نیز بود. از آن بالاتر این‌که وی در فرصت پاسخگویی و سخنرانی خود این تندی‌ها را با تندی پاسخ نداد که نشانه یک تغییر رویکرد در رئیس‌جمهور است، چراکه طی دو سال اخیر دیده شده بود که وی بعضاً در مواجهه با نقدها و تعریض‌های تند، واکنش‌های تندی نشان داده و منتقدان را با عبارات تند نواخته است.

در این میان، اگرچه رویکرد مسئولان از جمله رئیس‌جمهور اثرگذاری جدی در فضای سیاسی دارد، اما سایر نقش‌آفرینان از جمله دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های دانشجویی نیز مسئول هستند و باید اخلاق و انصاف را در نقد خویش لحاظ کنند و بدانند که سعه‌صدر مسئولان ممکن است آن اندازه که توقع می‌رود زیاد نباشد و در برابر نقدهایی که از دایره دلسوزی و انصاف خارج می‌شود، موضع تند بگیرند که این مسأله می‌تواند روند ایجاد شده را با اخلال مواجه کند.

در هر صورت باید توجه داشت که نوسان سیاست در فضای دانشگاه، نسبت به فضای عمومی جامعه بیشتر است. به عبارت روشن‌تر دانشگاه زودتر و داغ‌تر از جامعه، سیاسی می‌شود و زمانی که فضای سیاست سرد شود، زودتر و بیشتر از فضای عمومی جامعه از عرصه سیاست فاصله می‌گیرد. شاید این واقعیت، ریشه در خصلت جوانی و هیجانی بودن دانشجویان داشته باشد و باید برای مهار این خصلت و رفع آسیب‌های مترتب بر آن، کنشگری سیاسی در فضای دانشگاه را منطقی‌تر، معقولانه‌تر و مسئولانه‌تر کرد. در هر حال با سعه‌صدر و موضع‌گیری دیروز آقای روحانی باید خطاب به ایشان گفت: آقای روحانی این‌بار «مچکریم».