از حدود ۴۰ سالگی به بعد، بدن انسان به‌تدریج توانایی خود را در استفاده مؤثر از پروتئین از دست می‌دهد. به این معنا که حتی اگر فرد به اندازه کافی پروتئین مصرف کند، بدن دیگر مانند دوران جوانی قادر نیست آن را به‌خوبی برای ساخت و حفظ توده عضلانی به کار بگیرد. این پدیده باعث می‌شود عضلات به‌مرور ضعیف‌تر شوند و حجم و قدرت خود را از دست بدهند.

به گزارش کیاپرس به نقل از نیویورک پست؛ با افزایش سن، بدن وارد فرایندی طبیعی به نام سارکوپنیا می‌شود؛ وضعیتی که با کاهش تدریجی توده عضلانی و افت قدرت بدنی شناخته می‌شود. سارکوپنیا فقط به ضعیف‌تر شدن عضلات محدود نمی‌شود، بلکه می‌تواند پیامدهای مهم‌تری داشته باشد؛ از جمله کاهش توان انجام کارهای روزمره، افزایش خطر زمین خوردن، و بالا رفتن احتمال آسیب‌دیدگی و شکستگی استخوان‌ها.

نقش پروتئین در افراد بالای ۴۰ سال

در این مرحله از زندگی، پروتئین نقشی کلیدی‌تر از گذشته پیدا می‌کند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برای حفظ عضلات، افراد میانسال و سالمند بهتر است روزانه حدود ۱ تا ۱.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کنند. دریافت کافی پروتئین می‌تواند به کاهش سرعت تحلیل عضلات کمک کند و قدرت و استقلال فرد را در سال‌های بعدی زندگی حفظ کند.

نشانه‌های کاهش توده عضلانی چیست؟

کاهش عضله در سنین بالاتر معمولاً با علائمی همراه است، از جمله:

• احساس ضعف و ناتوانی در عضلات

• دشواری در انجام فعالیت‌های روزمره مانند بالا رفتن از پله‌ها

• کاهش سرعت راه رفتن یا احساس ناپایداری و عدم تعادل

این علائم از نشانه‌های شایع سارکوپنیا هستند و نباید نادیده گرفته شوند.

چگونه می‌توان از تحلیل عضلات پیشگیری کرد؟

کارشناسان سلامت تأکید می‌کنند که می‌توان با چند راهکار ساده اما مؤثر، روند کاهش عضله را کند کرد:

• انجام منظم ورزش‌های قدرتی و مقاومتی

• افزایش و توزیع مناسب مصرف پروتئین در طول روز

• داشتن سبک زندگی فعال و پرهیز از کم‌تحرکی

• توجه به وضعیت کلی سلامت و حفظ وزن مناسب

جمع‌بندی

این مطلب بر اهمیت پروتئین و فعالیت بدنی در مقابله با کاهش عضله پس از ۴۰ سالگی تأکید دارد. سارکوپنیا بخشی طبیعی از روند پیری است، اما با تغذیه درست و ورزش مناسب می‌توان اثرات آن را کاهش داد و کیفیت زندگی را در سال‌های میانسالی و سالمندی حفظ کرد.