کشف الگوهای متابولیکی جدید در بیماری چاقی؛ گامی نو در تشخیص زودهنگام سالمندی

کیاپرس/جلسه دفاع از پایان‌نامه دوره دستیاری فوق تخصصی غدد با موضوعی پیشگامانه در حوزه سلامت سالمندی، یکشنبه ۱۹ مرداد در پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد.

به گزارش کیاپرس از روابط عمومی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، در جلسه دفاع از پایان‌نامه دوره دستیاری فوق تخصصی غدد دکتر مریم خیراندیش از پایان‌نامه خود با عنوان بررسی ارتباط پروفایل متابولومیکس آمینواسیدی سرم با چاقی شکمی دیناپنیک در جمعیت بالاتر از ۵۰ سال: مطالعه سلامت سالمندی بوشهر با موفقیت دفاع کرد.

چاقی دیناپنیک: یک چالش رو به رشد در سالمندی

چاقی دیناپنیک، که به ترکیب همزمان چاقی شکمی و دیناپنی (کاهش قدرت عضلانی) اطلاق می‌شود، یکی از چالش‌های جدی سلامت در جمعیت سالمند است. این وضعیت که با افزایش خطر ناتوانی، زمین خوردن، و بیماری‌های متابولیکی همچون دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی همراه است، نیازمند شناسایی دقیق‌تر مکانیسم‌های بیولوژیکی خود می‌باشد. *نقش محوری آمینواسیدها* پژوهش دکتر خیراندیش بر نقش آمینواسیدها، به عنوان اجزای کلیدی پروتئین‌ها و سازندگان عضلات، در این بیماری تمرکز داشت.

هدف اصلی این مطالعه، تعیین ارتباط بین الگوهای آمینواسیدی سرم خون و وضعیت چاقی دیناپنیک در جمعیت بالای ۵۰ سال بود. یافته‌های کلیدی و نتایج امیدوارکننده نتایج این پژوهش نشان داد که الگوهای خاصی از آمینواسیدها با چاقی و دیناپنی مرتبط هستند. به عنوان مثال، این پژوهش نشان داد بالا بودن سطح یک گروه از آمینواسیدها که عمدتاً شامل آمینواسیدهای شاخه‌دار مثل لوسین و والین بودندبا افزایش خطر چاقی و دیناپنی در هر دو جنس زن و مرد ارتباط داشت. از طرفی، برخی آمینواسیدها مانند گلوتامین، اثر محافظتی در برابر چاقی، به خصوص وقتی که با دیناپنی همراه بود، داشتند.همچنین، در زنان، آمینواسیدهایی مثل سیترولین و اورنیتین ممکن است نقش محافظتی در برابر چاقی داشته باشند.

این یافته‌ها درک بهتری از پیچیدگی‌های بیولوژیکی و متابولیکی چاقی دیناپنیک را آشکار کرد. با شناسایی این الگوهای آمینواسیدی، می‌توان نشانگرهای زیستی جدیدی را برای تشخیص زودهنگام و پیشگیری از این بیماری‌ها پیدا کرد.

این نتایج می‌تواند زمینه را برای توسعه روش‌های درمانی دقیق‌تر و فرد محور، مانند مداخلات تغذیه‌ای یا استفاده از مکمل‌های آمینواسیدی، فراهم کند.

این پژوهش با راهنمایی دکتر باقر لاریجانی و دکتر گیتا شفیعی، و همچنین مشاوره تخصصی از سوی دکتر فریده رضی، دکتر حمیدرضا آقایی میبدی و دکتر کاظم خلجی انجام شد.

هیئت داوری، این پژوهش را گامی مهم در شناسایی نشانگرهای زیستی جدید برای تشخیص زودهنگام و توسعه مداخلات درمانی هدفمند در این زمینه دانست.

دکتر خیراندیش در پایان، بر ضرورت انجام مطالعات طولی، بررسی دقیق‌تر مسیرهای متابولیکی و انجام مداخلات کنترل‌شده با مکمل‌های آمینواسیدی و برنامه‌های تغذیه‌ای و ورزشی برای تکمیل یافته‌ها و شفاف‌سازی مکانیسم‌های زیربنایی تأکید کرد. این تحقیق، راه را برای توسعه راهکارهای درمانی فردمحور و دقیق‌تر در آینده هموار می‌سازد.