علائم اوتیسم کودکان ممکن است بسته به میزان قرار گرفتن والدین در معرض مواد شیمیایی محل کار متفاوت باشد.قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی با شدت اوتیسم، مشکلات رفتاری و عملکرد شناختی ضعیف‌تر مرتبط است.بیشترین افت عملکرد شناختی با قرار گرفتن پدران در معرض پلاستیک‌ها و پلیمرها مشاهده شد.
به گزارش کیاپرس و به نقل از HealthDay؛ یک مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که علائم اوتیسم در کودکان ممکن است بسته به میزان قرار گرفتن والدین در معرض مواد شیمیایی محل کار تغییر کند.
پژوهشگران دریافتند که قرار گرفتن مادران و پدران در معرض مواد شیمیایی شغلی پیش از تولد کودک، به‌طور قابل توجهی با افزایش شدت اوتیسم، تشدید مشکلات رفتاری و کاهش عملکرد شناختی در کودکان مرتبط است.
دکتر ارین مک‌کانلیس، سرپرست این تحقیق و اپیدمیولوژیست پژوهشی در «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده» (CDC)، در بیانیه‌ای خبری گفت:
«یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرار گرفتن والدین در معرض برخی مواد شیمیایی در محل کار، در دوره‌های کلیدی رشد جنین، نه‌تنها می‌تواند بر احتمال ابتلا به اوتیسم تأثیر بگذارد، بلکه بر شدت و نتایج عملکردی کودکان مبتلا نیز اثرگذار است.»
در این مطالعه، داده‌های بیش از ۵۰۰ خانواده که در یک پروژه‌ی بزرگ و طولانی‌مدت درباره‌ی اوتیسم شرکت داشتند، بررسی شد.
پژوهشگران سوابق شغلی مادران و پدران را از سه ماه پیش از بارداری تا زمان تولد فرزند ارزیابی کردند. بر اساس این مشاغل، میزان قرار گرفتن والدین در معرض ۱۶ نوع ماده یا عامل شیمیایی — از جمله پلاستیک‌ها، مایعات خودرویی، مواد ضدعفونی‌کننده، داروها و سایر ترکیبات شیمیایی — برآورد شد.
سپس این میزان قرار گرفتن در معرض، با امتیاز شدت اوتیسم هر کودک مقایسه شد. این ارزیابی با استفاده از «استاندارد طلایی» تشخیصی اوتیسم انجام گرفت.
به گفته‌ی ایروا هرتز-پیچوتو، استاد علوم بهداشت عمومی در دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، ارتباط مواد شیمیایی مختلف با علائم متفاوت اوتیسم به این شکل بود:
• پلاستیک‌ها و پلیمرها: با عملکرد شناختی ضعیف‌تر، کاهش مهارت‌های سازگاری و افزایش مشکلات رفتاری مانند بیش‌فعالی و کناره‌گیری اجتماعی مرتبط بودند.
• اتیلن اکسید (یک عامل استریل‌کننده برای تجهیزات پزشکی): با شدت بالاتر اوتیسم و ضعف مهارت‌های زندگی روزمره مرتبط بود.
• فنول‌ها: با افزایش شدت اوتیسم و بدتر شدن علائم رفتاری مانند بیش‌فعالی، حرکات یا صداهای تکراری ارتباط داشتند.
یافته‌ها نشان داد که بیشترین افت عملکرد شناختی در کودکان مبتلا به اوتیسم، با قرار گرفتن پدران در معرض پلاستیک‌ها و پلیمرها مرتبط بود.
هرتز-پیچوتو در بیانیه‌ای گفت:
«این پژوهش نشان می‌دهد که ایمنی محیط کار فقط به معنای محافظت از کارگر نیست — بلکه به معنای محافظت از فرزندان آینده‌ی او نیز هست. ما باید در نظر بگیریم که مواد شیمیایی محل کار چگونه ممکن است بر نسل بعدی اثر بگذارند.»
با این حال، محققان تأکید کردند که برای تأیید و درک بهتر ارتباط میان قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و اوتیسم، تحقیقات بیشتری لازم است. آن‌ها خاطرنشان کردند که طراحی این مطالعه نمی‌تواند یک رابطه‌ی علت و معلولی مستقیم را اثبات کند.
