به گزارش کیاپرس به نقل از ایسنا،کم‌خونی فقر آهن زمانی اتفاق می‌افتد که بدن به دلیل کمبود آهن، قادر به تولید گلبول‌های قرمز کافی نباشد. این گلبول‌ها مسئول حمل اکسیژن به اندام‌های مختلف بدن هستند و بدون آن‌ها بدن با کاهش انرژی و کارایی مواجه می‌شود.
علائم کم‌خونی فقر آهن چیست؟
افرادی که دچار این نوع کم‌خونی هستند، معمولاً علائمی چون:
- خستگی مفرط و بی‌حالی
- سرگیجه یا سردرد
- سرد بودن دست و پا
- تپش قلب یا نفس‌تنگی
- رنگ‌پریدگی پوست یا زردی خفیف
- شکنندگی ناخن‌ها
- ریزش مو
- التهاب زبان
- تمایل به خوردن مواد غیرمعمول مانند خاک یا یخ
را تجربه می‌کنند.
در کودکان، کاهش اشتها یا اختلال در تمرکز نیز از نشانه‌های این بیماری است.
تشخیص چگونه انجام می‌شود؟
برای تشخیص کم‌خونی فقر آهن، پزشک با یک آزمایش خون ساده سطح هموگلوبین و فریتین را بررسی می‌کند. هموگلوبین نرمال در بزرگسالان معمولاً بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ گرم در لیتر است.
چه عواملی باعث کم‌خونی می‌شوند؟
درمان کم‌خونی فقر آهن
درمان به علت و شدت کم‌خونی بستگی دارد. در بیشتر موارد، پزشک مصرف مکمل‌های آهن را به مدت ۳ تا ۶ هفته تجویز می‌کند. مکمل‌ها می‌توانند باعث بهبود تدریجی علائم شوند اما باید طبق دستور پزشک مصرف شوند، چون مصرف بیش‌ازحد آهن می‌تواند سمی و برای کبد مضر باشد.
در موارد شدید یا کم‌خونی ناشی از بیماری زمینه‌ای، ممکن است نیاز به درمان‌های تخصصی‌تر وجود داشته باشد.
چه بخوریم؟
تغذیه نقش کلیدی در پیشگیری و درمان کم‌خونی دارد. غذاهای سرشار از آهن عبارتند از:
- گوشت قرمز، جگر و تخم‌مرغ
- حبوبات، عدس، لوبیا
- سبزیجات برگ‌سبز تیره مانند اسفناج، کلم پیچ و بروکلی
- آجیل و میوه‌های خشک
- غلات غنی‌شده با آهن
افراد گیاه‌خوار نیز می‌توانند با انتخاب غذاهای مناسب، نیاز آهن خود را تأمین کنند. همچنین مصرف ویتامین C در کنار غذاهای حاوی آهن، به جذب بهتر آن کمک می‌کند.
کم‌خونی فقر آهن اگرچه شایع است، اما قابل درمان و پیشگیری است. کافی است علائم آن را بشناسید، تغذیه مناسبی داشته باشید و در صورت نیاز، با پزشک مشورت کنید. حفظ سطح مناسب آهن در بدن، به معنای انرژی بیشتر، تمرکز بالاتر و کیفیت بهتر زندگی است.
