کیاپرس /فلوشیپ جراحی زانو و رئیس بیمارستان اختر در پاسخ به این سوال که آیا ما دچار پای پرانتزی هستیم یا با چه روش می توان تشخیص داد که به آن مبتلا شده ایم یا نه گفت: معیار دقیق تشخیص، بالینی نیست بلکه معیار دقیق رادیوگرافی ایستاده از بیمار است، به عبارتی تشخیص دقیق براساس رادیوگرافی ایستاده است.

دکتر رضا مینایی نوشهر اظهار داشت: در رادیوگرافی باید مفاصل لگن، زانو و مچ پا انجام گیرد تا راستای اندام براساس رادیوگرافی به دقت بررسی قرار گیرد.

وی ادامه داد:درحالت طبیعی استخوان ساق پا نسبت به استخوان ران در امتداد هم نیستند،بلکه زاویه ۶درجه ای به سمت بیرون دارد، اگر در امتداد هم باشند غیرطبیعی است، اما در حالت پای پرانتزی استخوان ساق نسبت محور به سمت داخل می باشد.

مینایی افزود: در وضعیت پای پرانتزی، وزن به سمت داخل داخل زانو هدایت می شود و این قسمت از زانو شدیدا و سریعا دچار تغییرات تخریبی و آرتروز می شود.

وی افزود: مرکز ثقل بدن یا محور مکانیکی که محور وزن بدن است بجای اینکه از مرکز زانو عبور کند در افراد پای پرانتزی از داخل زانو عبور می کند و در نتیجه فشار مضاعف به داخل زانو وارد می شود.

وی در پاسخ به این سوال که در برخی مواقع بصورت ظاهری هم پای پانتزی مشاهده می شود هم نیاز به انجام رادیوگرافی است یا نه، گفت: هر چند پای پرانتزی در برخی مواقع به صورت ظاهری مشخص است اما ما باید زاویه انحراف را هم مشخص کنیم که اینکار در تعیین پلن درمانی ما نقش دارد، پس باید رادیوگرافی انجام شود.

علل ابتلا به پای پرانتزی

مینایی افزود:علل ابتلا به پای پرانتری در اطفال و بزرگسالان متفاوت است. هچند این موضوع در اطفال پیچیده و تخصصی است اما اطفال در اثر کمبودهای موادمعدنی مانند ویتامین دی و نرمی استخوان یا راشتیسم و اختلال مانند شکستگی به این عارضه مبتلا می شوند.

وی اظهار داشت: روند تکامل بدن به این صورت است که از بدو تولد تا ۲ سالگی زانو به سمت پرانتزی پیش می رود، طوری که در ۲ سالگی شاهد بیشترین انحراف در پا هستیم.

وی ادامه داد: از ۲ سالگی به بعد، کم کم جریان برعکس می شود و پا به سمت ضربدری به پیش می رود و در ادامه در اغلب موارد به حالت عادی برمی گردد.

وی به علل ابتلا به پای پرانتزی در بزرگسالان اشاره کرد و گفت: وراثت ، اضافه وزن، شکستگی های سابق اطراف زانو و بیماریهای روماتیسمی مانند آرتروئید روماتوئید می تواند عوامل ابتلا به آن باشد.

مینایی تاکید کرد: در بزرگسالان دارو، کفش طبی، بریس یا ارتوز و زانوبندها خیلی نمی توانند به درمان پای پرانتزی کمک کنند اما در اطفال هنوز شرایط رشد وحود دارد با کارهایی می توان جلوی پیشرفت این عارضه را گرفت.

مینایی ادامه داد: اگر انحراف در بزرگسالی شدید باشد تنها گزینه درمانی، جراحی است.

وی، مهمترین هدف جراحی را پیشگیری از آرتروز در آینده اعلام کرد و گفت: هرچند زانو درمان پیدا می کند، ظاهر اندام هم زیباتر می شود اما ما به قصد زیبایی این افراد را زیر تیغ جراحی نمی بریم‌.

وی گفت:حتی با انجام عمل جراحی، قد بیماران حدود ۲ سانتی متر افرایش پیدا می کند اما به این قصد، فرد بیمار را عمل نمی کنیم.

وی با اشاره اینکه هر پای پرانتزی کاندیدای عمل جراحی نیست، گفت: با حساسیت فراوان موضوع مورد بررسی قرار می گیرد.

وی سنین عمل جراحی را بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی اعلام کرد و گفت: وقتی ارتروز ایجاد شد این عمل خیلی سود بخش نیست و به همین دلیل معمولا افراد بالای ۴۰ سال تحت عمل جراحی قرار نمی گیرند.

وی پاسخ به این سوال آیا ممکن است افراد در سنین مختلف به طور مثال ۲۰ سالگی دچار پای پرانتزی شود؟ گفت: بله ، این امکان وجود دارد به طور مثال شکستگی در اطراف زانو رخ دهد و مفصل دچار انحراف شود، یا آسیب به رباط مخصوصا در قسمت خارجی زانو رخ دهد و براثر آن انحراف ایجاد شود.

به گزارش کیاپرس از برنامه طبیب، وی با اشاره به اینکه پای پزانتری شایع تر از پای ضربدری است، گفت: پای پرانتزی یکی از فاکتوری مهم در ابتلا به آرتروز در آینده  است.