در آن دوره ضمانت اجرای قانون واکسیناسیون اجباری آبله این بود که اولیای اطفالی که در آن قصور می ورزیدند مورد مواخذه و جریمه قرار می گرفتند. چنانچه در محله دروازه نو اصفهان بچه ای از آبله مرد و شرح این داستان را از زبان اعتضاد السلطنه می خوانیم:

«در سفر اصفهان روزی در چهل ستون امیر را بر افروخته دیدم. گمان بردم که از سرحد (مرز) خبر بدی رسیده اما معلوم شد که فرزندان صادق رنگ آمیز و محمد کله پز از آبله مرده اند. امیر از آنان مواخذه کرد چرا با وجود آنکه دولت مایه آبله کوبی را فرستاده و در معابر هم جار زده اند که اطفال را آبله بکوبید قصور کرده اند؟ پس گفت از هرکدام «پنج تومان» گرفته مرخص کنید و پول را در صندوق خاص خرج مریضان بگذارید. چون توانایی پرداخت آنرا نداشتند دستور داد که از کیسه خودش این پول را به صندوق بدهند تا قانون اجرا شده باشد. بعد من به امیر گفتم این مطلبی نبود که اینقدر شما را مشتعل کرده بود. فرمود: شاهزاده تعجب دارم که شما شنیدید دو نفر بی جهت تلف شدند و به شما تاثیر نکرد». از این سخن امیر من بسیار شرمنده شدم».