به گزارش کیا پرس به نقل از روزنامه جام جم ، درد در بدن انسان به معنی یک هشدار مبنی بر وجود خطر یا آسیب در نقطهای از این ساختار پیچیده است و همواره باید مهم تلقی شده و به این هشدار توجه شود. اما علت به وجود آمدن درد بسیار مختلف و حتی گاهی ناشناخته است و در مواردی که علت آن شناخته شده، بررسیها و پژوهشهای علمی راههای مختلفی برای کاهش آن یافتهاند.
بعد از این که علت تحریک عصبهای حسکننده درد در قسمتی از بدن مشخص شد؛ مثل وجود تودهای در سر به عنوان علت سردرد، جدا از درمان علت اولیه، کنترل درد هم قسمتی از روند درمانی فرد خواهد بود و نمیتوان گفت کنترل درد کم اهمیتتر از درمان علت اولیه است.
در واقع قسمتی از هنر خوب و سالم زیستن، زندگانی بدون درد است که برای رسیدن به آن، طی سالهای دراز تعداد زیادی از دانشمندان با صرف زمان و تلاش فراوان به دستاوردهای امروزی رسیدهاند.
گرچه این دستاوردها شامل داروهای خوراکی، داروهای تزریقی، درمانهای فیزیکی، جراحیهای کمتهاجمی و در نهایت جراحیهای باز است، اما آنچه بیشتر با آن سر و کار داریم همان گروه اول یعنی داروهای مسکن هستند.
شکی نیست داروهای شیمیایی هرگز بیخطر و بیعارضه نبوده و البته تصور سالم و بیخطر بودن داروهای گیاهی هم بسیار سادهانگارانه است؛ اما گاهی تحمل درد سبب اختلال در فعالیتهای روزمره، افت خلق و خو و حتی اشکال در عملکرد مغزی میشود که ممکن است بسیار مخربتر باشد.
بسیاری از داروهایی که در کلام بیماران مسکن نامیده میشوند؛ به این معنی که صرفا عملکرد ضد درد داشته باشد، درواقع کاربردهای دیگری هم دارد که بسیار مهمتر بوده و حتی در زمره اهداف تجویز دارو ممکن است ویژگیهای دیگر آن بیشتر از ضد درد بودن مورد نظر باشد.
برای مثال داروهایی مانند بروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن و تعداد زیادی داروی مشابه در این خانواده با عملکرد ضدالتهابی خود روی عصبی که توسط دیسک بیرون زده تحت فشار است و ملتهب شده، نقش درمانی خود را ایفا کرده و از این طریق باعث کاهش درد نیز میشوند.