حداد از چه نگران است؟

image_pdfimage_print

به نظر می رسد واهمه از تکرار نتیجه انتخابات تهران در دور دوم ، حدادعادل را وادار کرده تا مسئولیت شکست احتمالی را به گردن دولت بیندازد.

کمتر از یک هفته تا برگزاری دور دوم انتخابات مجلس باقی است. در این فرصت کوتاه که حتی تبلیغات انتخاباتی نیز آغاز شده است، سخنگوی ائتلاف اصولگرایان خبر از تشکیل جلسه این ائتلاف می‌دهد. ائتلاف که قاعدتا باید کار را بسیار زودتر از این آغاز می‌کرد، اما نکرد و امروز قصد دارد کم‌کاری و عدم اقبال مردمی را به پای دولت گذاشته و به جای پذیرش «مسئولیت به شکست کشیدن اصولگرایان»، دولت را متهم به تخلف کند، تا از این رهگذر از زیربار نقد اصولگرایان رهایی پیدا کند.
با این حال این جسارت نیز وجود ندارد که دولت را آشکارا به تخلفی که مدنظرش است، متهم کنند. از همین رو تنها به ذکر این نکته اکتفا می‌کند که برخی مسئولین «آشکارا گرایش خود را به یک جریان سیاسی اعلام می‌کنند و در مجامع، مردم را به رأی دادن به نامزدهای یک جریان خاص دعوت می‌کنند و مسئولان استانی را تشویق می‌کنند که امکانات را در اختیار نامزدهای خاصی بگذارند.»
اینکه یک فرد تمایلش را به یک جریان (نه یک فرد) آشکار کند، کاملا طبیعی است و اگر هم آشکار نکند، به طور طبیعی مشخص است که در چه جریانی قرار دارد. اما سخنگوی ائتلاف اصولگرایان به خوبی آگاه است که این انتخابات (با توجه به شرایط موجود و تفاوت دیدگاه‌های شورای نگهبان و دولت) در دور اول بدون حاشیه برگزار شد. اینجا با آقای حداد موافقیم که «نباید به حاشیه سازها» رای داد. حاشیه‌سازانی که سعی می‌کنند از «هیچ»، کلاهی برای توجیه شکست بسازند.
حدادعادل که رقابت را به عارف در تهران به طرز عجیبی واگذار کرد با دیدن فعالیت‌های ستاد عارف و در حالی که چند روز از تبلیغات انتخابات هم گذشته است، به این نتیجه رسید که باید مصاحبه‌ای انجام دهد تا حاصل انتخابات ۱۰ اردیبهشت یکبار دیگر به پای او نوشته نشود. این فرار به جلو، و پرتاب توپ به زمین دولت، برای این بود که اصولگرایان مجموعه رفتارهای ائتلاف را سبب باخت آنها در تهران ارزیابی می‌کنند. لیستی که در تهران آنها را به شکست رهنمون ساخت، حاصل تلاش‌های یک ساله آقای حدادعادل بود. او در مصاحبه با سالنامه مثلث که اواخر سال ۹۳ منتشر شد، خبر داده بود که جلساتی در زمینه وحدت اصولگرایان را آغاز کرده است.
در حالی که حتی یک نفر از لیستی که آقای حداد مسئول تهیه آن بود نتوانست از تهران راهی مجلس شود، او معتقد است که اصلاح طلبان با یک «تفاوت جزئی» در تهران به پیروزی رسیده‌اند. این عجیب‌ترین اظهارنظر در این باره بود. درحالی که نتیجه انتخابات نشان داد که آقای حداد خودشان در جایی ایستادند که از آنجا به بعد هیچ کس به انتخابات راه پیدا نکرد و به نوعی سرلیست بازندگان انتخابات ۷ اسفند بود.
به علاوه رئیس‌ائتلاف اصولگرایان در حالی از دخالت دولت در مجلس حرف می‌زند که سابقه مجلس هفتم و هشتم از حافظه تاریخی بسیاری هنوز پاک نشده است. آقای حداد می‌گوید: «در جلسه شورای ائتلاف تصریح شد که مجلسی که نمایندگان آن با دخالت و حمایت دولت انتخاب شوند، نمی‌توانند یک مجلس مستقل را تشکیل دهند و از حقوق مردم دفاع کنند.» این درحالی است که براساس اسناد موجود و اقرار خود محمدرضا رحیمی در نامه معروفش، او به برخی کاندیداهای اصولگرایان کمک کرد تا به مجلس هشتم راه پیدا کنند.  جالب‌تر اینکه بدانیم محمدرضا رحیمی در مجلس هفتم رئیس دیوان محاسبات بود. دیوانی که ریاست آن را رئیس‌مجلس انتصاب می‌کند و ریاست مجلس هفتم بر عهده حدادعادل بود.
همچنین می‌توان اظهارات یکی از نمایندگان مجلس هستم استناد کرد. حجت الاسلام سیدمهدی طباطبایی به عنوان نماینده مجلس هفتم در مورد نحوه به ریاست رسیدن یک «غیرمعم» در این مجلس گفته بود: «در مجلس هفتم به هیچ وجه حاضر نبودند ریاست مجلس را یک روحانی به دست بگیرد….آقای فاکر در آن مجلس حضور داشتند که خب حیله هایی به کار رفت که رئیس روحانی نباشد، خیلی بد بود. آنها آنچه در اخلاق نمی گنجید، انجام دادند تا بتوانند رئیس را غیرمعمم بگذارند و موفق شدند.»
او همچنین قضاوتش در مورد مجلس هفتم را اینگونه بیان می‌کند: مجلس هفتم از راس امور بودن خارج شد و تبدیل به یک مجلس تابع شد. نمی خواهم بگویم که اخلاق ماکیاولی داشتند اما شبیه این اخلاق را به کار بردند، به حدی که شورای نگهبان را هم متزلزل کرد و کسی را به عنوان رجل سیاسی مطرح کرد که الفبای سیاست را نمی دانست.(انتخاب، ۳/۱۱/۹۴۵)
نگرانی آقای حداد را می‌توان از این جملات به روشنی دریافت: «امروز آقایان می‌گویند که ما در مرحله اول انتخابات پیروز بوده‌ایم و از مردم می‌خواهیم که این پیروزی را در مرحله دوم به پایان برسانید.» بعد از اینکه ائتلاف اصولگرایان در تهران با «تفاوت جزئی» شکست خورد، در دو ماه گذشته هیچ تحرکی از این ائتلاف دیده نشد. شوک رای مردم در تهران، آنها را تا چهار روز مانده به انتخابات در سکوت فرو برده بود. امروز به نظر می رسد نگرانی از نتیجه انتخابات ۱۰ اردیبهشت، موجب شده تا سرلیست بازندگان انتخابات ۷ اسفند، دولت را بدون هیچ دلیل و مدرک مستندی، متهم به دخالت در انتخابات کند./انتخاب

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

enemad-logo