کیاپرس/پیر شدن، یک دوره اجتنابناپذیر از زندگی همه انسانهاست که ضعف و ناتوانی اعضای گوناگون بدن را به همراه دارد. یکی از اعضای مهم بدن ما چشم است که با افزایش سن میتواند با بیماریهای بسیاری روبرو شود.
به گزارش کیاپرس از ایسنا، با افزایش سن، بینایی ما تغییر مییابد و ما را مستعد ابتلا به بیماریهای چشمی گوناگون میکند.
به نقل از فوربس، برخی از رایجترین تغییرات بینایی عبارتند از مشکل در دیدن اشیا از نزدیک، آب مروارید و ناتوانی در تفکیک کردن رنگها. اگرچه این تغییرات میتوانند ناامیدکننده باشند اما برای حفظ سلامت چشم و جلوگیری از مشکلات چشمی مرتبط با افزایش سن بسیار مهم هستند.
بیماریهای رایج ناشی از پیری چشم
چشمان ما با افزایش سن به تغییرات فیزیولوژیکی طبیعی دچار میشوند که میتوانند مشکلات چشمی گوناگون را به همراه داشته باشند. عدسی چشمهای ما انعطافپذیرتر میشود و تمرکز کردن روی اشیا را سختتر میکند. همچنین، تعداد سلولهای حساس به نور در شبکیه چشم به مرور زمان کاهش مییابد و به کاهش قدرت بینایی منجر میشود. این تغییرات مرتبط با افزایش سن میتوانند عامل بروز مشکلات چشمی گوناگون مانند پیرچشمی، آبسیاه، آب مروارید و خشکی چشم باشند.
پیرچشمی، از دست دادن تدریجی توانایی دیدن اشیاء از نزدیک است که معمولا افراد ۴۰ سال به بالا را تحت تأثیر قرار میدهد. این مشکل به دلیل سفت شدن عدسی چشم و کاهش یافتن خاصیت ارتجاعی آن رخ میدهد. در نتیجه پیرچشمی، تمرکز کردن روی اشیای نزدیک، خواندن مطالب یا صفحه نمایش رایانه چالشبرانگیزتر میشود.
آب مروارید یکی دیگر از مشکلات شایع مرتبط با سن است که بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار میدهد. این مشکل زمانی رخ میدهد که پروتئینهای عدسی چشم از کار بیافتند، به هم بچسبند و باعث تیرگی و کاهش دید شوند. آب مروارید میتواند به کندی ایجاد شود و ممکن است در ابتدا مشکلات چشمگیری را به وجود نیاورد اما همان طور که پیشروی میکند، میتواند باعث تاری دید، مختل شدن دید در شرایط کمنور و حتی نابینایی شود.
آبسیاه به عصب بینایی آسیب میرساند و میتواند به کاهش بینایی یا نابینایی منجر شود. این بیماری معمولا به دلیل افزایش فشار چشم رخ میدهد که به مرور زمان میتواند به عصب بینایی آسیب برساند. آبسیاه میتواند به کندی ایجاد شود و ممکن است تا زمانی که از دست دادن چشمگیر بینایی رخ ندهد، علائم قابل توجهی را ایجاد نکند.
خشکی چشم زمانی رخ میدهد که چشمها اشک کافی را تولید نکنند یا اشک خیلی سریع تبخیر شود و مشکلات بینایی را پدید بیاورد. این یک بیماری شایع است که میتواند باعث خارش، سوزش و قرمزی چشم شود.
