لس انجلس تایمز: فشار به روحانی از همه طرف!
این مشکلات با افزایش دوباره قیمت بنزین که تا حدودی به دلیل تحریم های بین المللی است در حالی نمایان تر شده است که مذاکرات در باره برنامه هسته ای ایران نیز ادامه دارد .
در روز دوشنبه، قیمت بنزین تقریباً دوبرابر شد و به 22 سنت در هر لیتر رسید .در حالی که حقوق متوسط در ایران کمتر از 200 دلار در ماه است، انتظار می رود این افزایش باعث خشم طبقه متوسط و کارگر شود که قبلاً هم از نظر اقتصادی بسیار تحت فشار بوده اند .
کامران خانمحمدی، یک راننده کامیون با سابقه گفت طبقه متوسط از قبل هم تحت فشار بود و این افزایش قیمت سوخت، یک ضربه دیگر به آنها وارد می کند .
یکی از روزنامه نگاران رسانه های دولتی می گوید ، « مردم می گویند اوضاع از نظر اقتصادی بهتر نخواهد شد. و از نظر سیاسی ما امیدوار بودیم که دست کم، مانند دور اول ریاست جمهوری [ محمد ] خاتمی نوعی آزادی مطبوعات وجود داشته باشد » .
آن هائی که از اصلاحات حمایت می کنند، محافظه کاران تند رو را که به نظر می رسد راه ایجاد تغییرات را سد کرده اند، در این باره مقصر می دانند . محافظه کاران به روحانی برای بهبود اوضاع اقتصادی، کاهش بیکاری و سازش ناپذیر تر بودن در مذاکرات هسته ای ، فشار می آورند .
روحانی حتی با اختیارات اصلاح طلبانه خود از هیچ اهرم فشاری برای پیشبرد تغییرات بر خوردار نیست . هفته گذشته نیز در مجلس یکی از نمایندگان تندرو و با نفوذ از وی به علت عمل نکردن به قول های خود در زمان انتخابات به شدت انتقاد کرد .
روح ا… حسینیان که یک روحانی با نفوذ نیز هست گفت ، « افزایش قیمت کالا های اساسی ادامه دارد ، بیکاری تهدید کننده شده است . اما شما هنوز ادعا می کنید که دولتی بر اساس اصول تدبیر و امید تشکیل داده اید و نظام تحریم ها در حال فروپاشی است ؟ »
روحانی اظهار داشته است که فقط با شرکت در مذاکرات با قدرت های جهانی در باره مسائل هسته ای ، کشور شاهد آغاز کاهش تحریم ها خواهد بود .
در این ماه، تظاهرکنندگان خواستار آن شده بودند که ایران برنامه هسته ای و ظرفیت های غنی سازی خود را حفظ کند . ایران می گوید ظرفیت هسته ای خود را برای مقاصد غیر نظامی توسعه می دهد ، اما غرب معتقد است این کشور خواستار تولید بمب اتمی است .
با وجود اینکه تندروها از مدت هاپیش در باره مذاکرات با 6 قدرت بزرگ؛ از جمله آمریکا سوء ظن داشته اند ، اکنون حتی در بین بعضی از اصلاح طلبان نیز احساس نارضایتی از به نتیجه نرسیدن مذاکرات وجود دارد.
