در قطع درختان مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم (ص)ساری قصور صورت گرفته

در پی قطع درختان مجتمع پیامبر اعظم دانشگاه علوم پزشکی
مازندران حجه الاسلام حسینی بیانیه ای صادر کرد در این بیانیه امده است :
به بهانه قطع درختان مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم (ص)
سید حسین حسینی، عضو هیئت علمی و مسئول دفتر نهاد دانشگاه
۲۳ شهریور
🔸کاربرد فقهی واژه درخت
فقهای اسلامی در ابواب فقهی طهارت، حج، جهاد، تجارت، ضمان، صلح، مساقات، ودیعه، اجاره، نکاح و احیاء موات از درخت نام می برند و مباحث فقهی مرتبط را بررسی می نمایند.
🔹کاشتن درخت، بویژه درخت میوه و به خصوص درخت خرما مستحب، و در روایات بر آن تأکید شده است.
🔸قطع کردن درختان میوه، به ویژه خرما مکروه است.
🔹قطع کردن و سوزاندن درختان دشمن، حتی در جنگ، از جمله مکروهات در جهاد است.
🔸کندن و قطع کردن درختان حرم مکه و نیز بنابر قول مشهور، درختان حرم مدینه جز درخت میوه، از جمله خرما و گیاه اذخر و نیزدرختى که در ملک انسان روییده، حرام است و در درختان مکه کفاره نیز ثابت مىشود.
🔹در وجوب آبیاری و جلوگیری از نابود شدن درخت، اختلاف است. برخى، ترک آبیاری را مکروه دانستهاند. برخى دیگر گفتهاند: در صورتى که ترک آبیارى و تضییع درخت مصداق اسراف باشد، ترک آبیارى حرام است.
🔸آمیزش و تخلی زیر درخت میوه مکروه است؛ لیکن در اینکه کراهت محدود به درختى است که بار دارد یا شامل درخت میوهاى که فعلًا میوه ندارد نیز مىشود، محلّ بحث است.
🔹زمین و آنچه متصل به آن است، مانند درخت، در صورت نجس شدن، با تابیدن خورشید به آن با شرایطى پاک مىشود.
و … (فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶. برگرفته از وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۴۱؛ ج۱۹، ص۳۱؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۶۶؛ قواعد الاحکام، ج۳، ص۱۱۸؛ العروه الوثقى، ج۱ ،ص۱۲۹؛ توضیح المسائل مراجع، ج۱، ص۱۱۹ مسئله ۱۹۲)
🔴 اما آنچه در مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم (ص) اتفاق افتاد !
🔹این جانب از اساتید محترم دانشگاه که بسیار دلسوزانه و در راستای حفظ محیط زیست، در این باب ابراز نگرانی نموده و قلم زدند و پیگیر ماجرا شدند، قدردانی می کنم. بنده با دو تن از معاونین محترم دانشگاه گفتگو کردم و موضوع را پیگیر شدم، مقرر شد خود ایشان به صورت کارشناسی شده موضوع را برای اساتید محترم دانشگاه توضیح دهند.
🔸به نظر می رسد تعمد و یا تقصیری در کار نبوده و به انگیزه انتفاعی این اقدام صورت نگرفته؛
🔸 لکن به زعم ما قصور صورت گرفته؛ زیرا گر چه آفت درخت و یا استیصال و برداشت درختان سرو پس از حدود ۱۰ سال، امری مرسوم است ولی قطع و استیصال باید با برنامه و به صورت محدود و بخش و بخش انجام می گرفت و پس از کاشت درختان جایگزین در سنوات آینده، بخش دیگری قطع می شد. قطع صدها اسلحه درخت و نهال در این سطح نادرست بود،
🔹از این رو لازم است متولیان امر از جریحه دار شدن احساسات اساتید و نگرانی های آنان اعتذار بطلبند ، قصور کنندگان را نیز متذکر شوند و هر چه سریع تر فضا سبز مجتمع را ترمیم کنند.