یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان این‌که «باید به جامعه نگاه مثبت داشته باشیم» گفت: نباید مردم را بترسانیم و به آن‌ها توهین کنیم.

 به نقل از خبرگزاری ها، حجت‌الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری عصر روز پنج‌شنبه در مراسم چهارمین سال درگذشت آیت‌الله محی‌الدین انواری در مسجد قبای تهران اظهار کرد: مرحوم انواری نگاه مثبتی به جامعه داشت و ما هم باید همین‌گونه باشیم. نباید مدام مردم را بترسانیم و به آن‌ها توهین یا تحقیرشان کنیم. نباید با مردم خشن برخورد کنیم. پیغمبر (ص) امیرالمومنین (ع) و امام حسن مجتبی (ع) کی اینگونه بودند؟ در حالی که این بزرگان اسوه ما هستند ما باید مثل آن‌ها رفتار کنیم.

وی با بیان این‌که «روحانیت در تأسی به پیامبر(ص) بر مردم مقدم‌ هستند» یادآور شد: چون ما روحانیون خودمان راهنمای مردم هستیم در تأسی به پیامبر(ص) باید بر دیگران مقدم باشیم. علما وارثان پیامبر(ص) هستند. ما وارث پیامبر(ص) در سختی‌کشیدن‌ها، دفاع از حق، دین و اتکای به خدا و امر به معروف و نهی از منکر هستیم اما فاصله‌مان با پیامبر(ص) و ائمه(ع) بسیار زیاد است. درحالی که خودمان را پیروان آن‌ها می‌دانیم.

وی ادامه داد: من نمی‌دانم چه کسی این که مسئله شأن من و ما نیست را درآورده است. ما نباید خودمان را تافته جدابافته بدانیم. مثلاً بگوییم شأن من نیست سلام کنم یا جلوی کسی بلند شوم. اگر بنا بود پیامبر(ص) این‌گونه رفتار کند، آیا می‌توانست موفق شود؟  پیغمبر برای کسانی نمونه است که امید به خدا و اعتقاد به خدا و روز قیامت دارند.

این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری رفتار شهید مطهری خاطرنشان کرد: مرحوم مطهری یک فیلسوف بزرگ، مخلص، حکیم و فقیه بود، اما هیچ تشخصی برای خودش قائل نبود. او برای این‌که بتواند چند جوان را جذب کند در حالی که از بسیاری از مراجع بزرگتر بود به تهران آمد و در دانشکده‌ی الهیات مشغول به تحصیل شد. ما وقتی انسان‌هایی مثل مطهری و بهشتی را از دست دادیم، دیگر کسی مثل آن‌ها نیامد. اما شخصیتی مثل مطهری با وجود تمام علمی که داشت برای هدایت جوانان و مردم خود را پایین می‌آورد.

وی همچنین به شخصیت مرحوم انواری اشاره کرد و گفت: در حق مرحوم انواری خیلی جفا شد و ناشناخته ماند چون اهل داد و فریاد و ادعا نبود. او یک روحانی مخلص، متدین و متقی بود که در مبارزات حضور داشت و سال‌ها شکنجه و زندان دیده بود.

وی در پایان اظهار کرد: حتی یک بار نشد که من به ملاقات انواری بروم و او با خنده و نشاط پشت میله‌ها نیاید. همیشه خوش‌اخلاق بود و بعد از آن هم هیچ‌وقت این‌گونه نبود که قیافه بگیرد و بگوید من ۱۳ سال زندان بودم و حالا حقم کو؟