عیدانه خدا ، پایبندی ماهانه ای برای پرهیزگاری

رمضان در پس عشق نهفته بود که آنگاه خداوند خالقِ احسن الخالقین او را به عشق، به زندگی، به نفس های سحر، به خواندنش در هرآینه دعوت کرد.

بشر بال گشود به وسعت رمضان تا گناهش را به باد بسپارد و رسم و طریقت عاشقی از دلدارحقیقی بیاموزد.

بشر بال گشود که تا خدایش به فرشتگان بیاموزد که بشر بدانجا می رسد که جایگه فرشتگان نیست در نزدش، رمضان مدرسه انسانیت و دانشگاه معرفت و حلقه  اندیشه  آخرت است در قاموس پرهیزگاری، به روزگار ما این ماه انسان ساز و این شرافت ماه های سال، نقش پر رنگی در سازندگیِ انسان معاصر ایفا کرده است.

حضور میلیاردی آدمیان در این کنگره  بزرگ، رهیافتی است که انسان سده  بیست و یکم بدان دست یافته است.

نیاز عمیق بشریت به معنویت و خدا محوری در زندگیش، ژرفای فطرت خداجوی انسان ها را به باور رسانده و بارورش می کند که تا بشر به فرمایش خالقش، هیچگاه نسبت به دانایی و تواناییش غره نشود و آن را  به فخری گران به بازار تدلیس نبرد.

رمضان ماه عظمت و شکوه و جلال خداوندی است که بشر عاشقانه آن را در گوشه  قلبش جای می دهد.

رمضان که نزول فرشتگان و ورود آیات الهی به سینه پر مهر پیامبر دوستی و اخلاق است،همواره در یاد و خاطره مسلمین شیرین ترین ثانیه هایشان را رقم می زند و بهترین خاطراتشان را تصویر می کند.

زلالیِ مناجات و خلوت و زمزمه های عاشقانه با یار ازلی و ابدی چه شکوه شگفتی را به جان ها می نشاند و چه جلایی به روح و دل ها می فشاند.

رمضان برکت دمامی است که به تکاتک خانه های مسلمین عاشق سر می کشد و به سفره های پر از احساس آنها رونق خدایی می دهد، رمضان ماه درگذشت خدیجه (س) نمونه  تربیت یافته در خانه نبی(ص) و یگانه زنی که در راه باورش تمام خودش را وقف راه عشق خداوند رحمت کرد،رمضان کرامت امامی را در دامن خود دارد که با تولدش ماه به نیمه و اوج دلدادگی می رسد و نام نیکوی حسن(ع) بر جایگاه مهربانانه و کریمانه اش خوش نشسته است.

رمضان و شب های قدرش عطر آن امامی را با خود دارد که بی نام او گویا رمضان، این ماه قرآن، بی قرآن ناطق، کم فروغ و دلگشا نیست،گرچه رفتنش به این ماه از پس هزاره ها هنوز دل عدالت باورانش را به درد می آورد،پیشانی رمضان و شب های قدر و نزول قرآن، خونین فرق علی(ع) است،مجسمه تقوا و عدالت در مسجد و هنگام زمزمه های عاشقانه با دلدار، به ضربتی رستگار شد.

این همه گفتیم تا بدانیم جشن پرهیزگاری و پایان بندی رمضان المبارک هر سالمان چیست،شکرانه توفیقی پر قدر و شایستگیِ پر ارج که در عبادت و عشق ورزی داشته ایم، عیدانه ای در پس ماهانه ای که معشوق ازلی مان به ما داده تا همواره به راهش بمانیم و درستی و مهر را پیشه کنیم و دستگیر اطرافیان و هم سفره گان باشیم.

همشهریان،هموطنان،یاران؛شهد شیرین توفیق عبادت معشوق گوارایتان، عید رمضان، فطر عظیم الشانِ شما پر از نور و معرفت و معنویت.

خجسته و شادباش بر همگان این پایان که آغاز فصلی دیگر از پرهیزگاری است…