جایگاه مازندران در اجرای پروژه های بزرگ ملی کجاست؟

در ایام الله دهه مبارک فجر به حمدالله در اکثر استان های کشورمان شاهد افتتاحیه پروژه های بزرگ و زیربنایی صنعتی و خدماتی بوده ایم که از این بابت خداوند متعال را شاکریم که دولت تدبیر و امید را در این بحث مورد توفیق خویش قرار داده است اما در مازندران که نگارنده مطلب توفیق حضور در مصاحبه مطبوعاتی استاندار را داشته بود طی یک ساعت و نیمی که مرد اول دولت در مازندران در حال گزارش به اصحاب رسانه بود خبری از افتتاحیه و بهره برداری از پروژه های بزرگ و زیربنایی نبود چند جمله ای از بحث چند پروژه بخش خصوصی در حوزه پرورش ماهی که آنهم توسط بخش خصوصی بود ؛ این دیدگاه استاندار مازندران را در خاورمیانه باید کم نظیر توصیف کرد ؟!
اما هیچ خبری از افتتاحیه پروژه هایی مبنی بر حل بحران زباله که حدود 10 سال است که کلنگ زنی چند پروژه برای کارخانه زباله سوز زده شد از اجرای آن هیچ خبری نمی باشد این عدم اجرا و افتتاحیه شامل حال حل مشکلات ترافیکی شهرها – کمربندی ها – کمبود آب – تعریض خیابان ها و دیگر موارد نیز می باشد که قطعاً مورد تأمل همگان قرار دارد .
قابل توجه اینکه 7 سال قبل استاندار مازندران قول احداث شهرک اداری در مرکز استان را داده بود که شش دهه فجر دیگر آمد و خبری از عمل به این وعده نشد سی سال قبل استاندار مازندران کلنگ احداث مجموعه بزرگ ورزشی و بزرگترین مجموعه ورزشی کشور ، احداث ورزشگاه 10 هزار نفری پوشیده را در مرکز استان داده بود که هنوز پس از گذشت این همه سال نه این پروژه انجام و نه افتتاح شده است !
4 سال قبل شاهد افتتاحیه پروژه میدان تیروکمان مازندران در ساری در ایام الله دهه فجر بوده ایم اما حالا حتی آثاری از پروژه مذکور هم نیست ؛ حالا دیگر به دنبال احداث هتل ورزشی ، احداث دهکده المپیک ، احداث سالن 6 هزار نفری ، احداث شهر اداری ، احداث کارخانه زباله سوز ، در همین ساری جاده فرح آباد 5 بار شاهد مراسم کلنگ زنی احداث شهربازی بوده ایم . احداث مجموعه ورزشی کارگران ، احداث استخر سرپوشیده دانش آموزان – ترمینال مسافربری – ترن هوایی – کشتی دریایی – انتقال پادگان – حل بحران ترافیک شهرها و صدها شعار تبلیغاتی دیگر که هیچ عملی به آنها نشده است اما تا هرچه دلتان بخواهد ما شاهد انواع مانورهای تبلیغاتی در استان مازندران هستیم ؛ اکثریت مسئولین استان همه تلاش و مانورهای خود را در برگزاری انواع کارهای تبلیغاتی و انواع جشن ها ، نصب صدها بنر از تمثال شعارهای خودشان در معابر عمومی شهرها هستیم و متأسفانه کل استان مازندران اسیر کارهای تبلیغاتی مسئولین است . اگر همکاران رسانه ای بنده مقایسه ای اجمالی بین پروژه های عمرانی مازندران با سایر پروژه های عمرانی در سایر استان ها داشته باشند قطعاً نتایج حاصله مورد تأمل قرار می گیرد مردم مازندران بزرگترین پروژه ای که به آن امید بسته اند مساعد بودن هوا برای حل بحران کشاورزی – دامداری و باغداری است که با خشکسالی روبرو نشوند .
قابل توجه مسئولین باید متذکر شویم که انتظار مردم مازندران از شما خاتمه دادن به کارهای تبلیغاتی است یادآور می شوم سی سال است که از آغاز پروژه احداث سالن اجتماعات مرکز مازندران می گذرد کدام یک از مشکلات آب گرفتگی – ترافیک – زباله – احیای بافت های مرکزی و فرسوده شهرهای مازندران مرتفع شده است ؟ در سویی دیگر هرچه دلتان بخواهد در مازندران برای برگزاری جشن ها و مراسم و همایش رقابت های سنگینی بین مسئولین برقرار است اما در سایر استان ها شاهد تلاش مستمر مسئولین در افتتاحیه پروژه های عمرانی هستیم که این دیدگاه آنها را باید مورد سپاس قرار داد.
برای تصدیق بیشتر این موضوع به برگزاری مسابقه دوستانه مسئولین استان مازندران اشاره می کنیم که استاندار به عنوان دروازه بان ایفای نقش کرد و حضور در مراسم حلیم پزی – سمنوپزی – همایش ها و جشن ها دیگر مواردی بوده که برای سرگرم کردن مسئولین استان مازندران تاحدودی کافی به نظر می رسید ؛ اگر مازندرانی ها تیمی در لیگ برتر ندارد و میزبان مسابقات بین المللی دهه مبارک فجر نیستیم یا پروژه بزرگ ورزشی برای افتتاحیه در این ایام نداریم اما استاندار ما در تیم های ورزشی در نقش دروازه بان سنگربان مسئولین است و اعلام می کند تا 8 سال دیگر استاندار مازندران می مانم .
منتقدین و مخالفین کسانی که چشم به این پست دارند با برگزاری این جشن ها نمی توانند این سنگر را فتح کنند چون تیم ما در این بازی ها قویتر می باشد . زمانیکه مسئولین ما بزرگترین افتخار خود را در این می دانند که عنوان دارند ما تکذیب می کنیم که بیشترین معتاد را داریم یا مازندران رکورد دار اعتیاد و طلاق است ، همینکه مازندران در صدر جدول این ناهنجاری های اجتماعی و خانوادگی است چگونه می توانیم عملکرد مسئولین را مثبت تلقی کنیم ؟ این چه تدبیر غلطی است ؟ چرا نمی گوییم استانی که حدود 5 میلیون جمعیت دارد چرا تنها صد هزار نفر به صورت رسمی ورزش می کنند ؟ این آمار بدان معناست که سایر جمعیت استان با ورزش بیگانه هستند آنهم در استانی که مهد ورزش کشور است این آمار نگران کننده است .
مسئولین استان مازندران وضعیت سفرهای خانه های سنتی را چگونه ارزیابی می کنند ؟ لانه های دانشجویی ، تشکیل و سوق نونهالان – نوجوانان و جوانان و حتی دانشجویان به سوی ناکجا آبادها را چگونه می توانیم مورد واکاوی و یا توجیه قرار دهیم ؟ برای این مسئله چه آینده را می توان متصور شد ؟ مسئولین استان در ایام الله دهه مبارک فجر چه اخباری مبنی بر اشتغال به کار بسیاری از جوانان تحصیلکرده و بیکار دارند ؟ البته همه مسئولین ما برای خودشان – نورچشمی ها و بستگان درجه یک – دو حتی درجه چندم دغدغه ای به نام اشغال ندارند چرا که با رابطه بازی براحتی نیروهای مورد نظر جذب ادارات – نهادها و … می شوند در این فرآیند تنها ضعفا و افراد بدون پشت و پناه هستند که باید برای اشتغال به کار به استان های همجوار همچون سمنان – خراسان و حتی پایتخت بروند . در بیان کلی مسئولین استان برای دفاع از عملکرد خود در مباحث مختلف استانی چه پاسخی می توانند ارائه دهند؟