آیا سندرم گیلن-باره قابل درمان است؟: پزشک راهکارهای درمانی را توضیح میدهد

سندرم گیلن-باره (GBS) یک اختلال نادر خودایمنی است که سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار میدهد. اگرچه بیماریهای خودایمنی معمولاً درمان قطعی ندارند، یک متخصص معتقد است که برای اکثر افراد، GBS ممکن است یک بیماری مادامالعمر نباشد.
سندرم گیلن-باره چیست؟
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ GBS یک بیماری نادر است که در آن سیستم ایمنی بدن به اعصاب حمله میکند. طبق گفته دکتر کنی راویش راجی، اغلب با ضعف یا سوزنسوزن شدن پاها شروع شده و میتواند به بالاتنه گسترش یابد. «در برخی موارد، ممکن است باعث فلج شود. علت دقیق بیماری هنوز بهطور کامل مشخص نیست، اما معمولاً پس از یک عفونت ویروسی یا باکتریایی مانند آنفلوآنزا یا مسمومیت غذایی رخ میدهد.»
در برخی موارد، GBS ممکن است پس از واکسیناسیون یا جراحی نیز ایجاد شود. سیستم ایمنی دچار اختلال شده و پوشش محافظ اعصاب را آسیب میزند. یک مطالعه ۲۰۲۴ منتشر شده در Frontiers in Immunology نشان داد شیوع جهانی GBS حدود ۱.۱۲ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر-سال است.
آیا سندرم گیلن-باره قابل درمان است؟
دکتر راجی میگوید برای اکثر افراد، GBS بیماری مادامالعمر نیست. «این بیماری بهعنوان یک بیماری موقت در نظر گرفته میشود و بسیاری از افراد با درمان مناسب کاملاً بهبود مییابند.»
او اضافه میکند که روند بهبودی میتواند هفتهها تا ماهها طول بکشد، بسته به شدت بیماری. برخی افراد ممکن است ضعف، بیحسی یا خستگی باقیمانده داشته باشند، اما این علائم معمولاً با گذر زمان بهتر میشوند.
موثرترین درمانهای سندرم گیلن-باره
«امروزه مؤثرترین درمانها برای GBS شامل ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) و تعویض پلاسما (پلاسمافرز) است. IVIG از آنتیبادیهای سالم اهداکنندگان برای مسدود کردن پاسخهای ایمنی مضر استفاده میکند و تعویض پلاسما، آنتیبادیهای مضر را از خون خارج کرده و با مایعات سالم جایگزین میکند.»
طبق گفته دکتر راجی، هر دو درمان به توقف آسیب عصبی و تسریع بهبودی کمک میکنند. پزشکان ممکن است مسکن تجویز کنند و در صورت نیاز از دستگاههای کمک تنفسی استفاده کنند. فیزیوتراپی نیز برای بازیابی قدرت و حرکت اهمیت دارد.
بازگشت بیماری و مراقبت طولانیمدت
GBS میتواند دوباره رخ دهد، اما نادر است. طبق گفته دکتر راجی، حدود ۱ نفر از هر ۲۰ نفر ممکن است بیش از یک بار به GBS مبتلا شود.
متأسفانه هیچ راه قطعی برای پیشگیری از عود بیماری وجود ندارد، اما بیماران میتوانند با حفظ سلامت و جلوگیری از عفونتها، خطر را کاهش دهند. شستشوی مکرر دستها، بهروزرسانی واکسنها و درمان بهموقع بیماریها میتواند مفید باشد.
«بیماران همچنین باید از هر چیزی که در گذشته سیستم ایمنی آنها را تضعیف کرده، اجتناب کنند. بررسیهای منظم و مشورت با پزشک درباره هر علامت غیرمعمول اهمیت دارد.»