کیاپرس/فوق تخصص بیماری‌های ریه و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد، اظهار کرد: بیماران مبتلا به آسم، برونشیت مزمن و سایر مشکلات تنفسی باید قبل از روزه گرفتن با پزشک خود مشورت کنند.
به گزارش کیاپرس از وبدا؛ دکتر مهناز مزدوریان خاطر نشان کرد: بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی هستند، اما بیماری آن‌ها تحت کنترل بوده و علائم خفیفی دارند، می‌توانند با تنظیم داروهای تنفسی خود در وعده‌های سحر و افطار و استفاده از داروهای استنشاقی و مصرف قرص‌های خوراکی روزه‌داری را بدون مشکل خاصی ادامه دهند.
وی تصریح کرد: روزه‌داری برای بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی شدید، افرادی که اخیراً دچار تشدید بیماری شده‌اند، سطح اکسیژن خونشان کاهش یافته، یا به مصرف مداوم اکسیژن نیاز دارند، ممکن است خطرناک باشد. این بیماران باید پیش از روزه گرفتن حتماً با پزشک معالج خود مشورت کنند، زیرا روزه‌داری ممکن است باعث تشدید بیماری آن‌ها شود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد همچنین به تأثیر کاهش مصرف مایعات در بیماران تنفسی اشاره کرد و افزود: کاهش مصرف مایعات در طول روزه‌داری باعث افزایش غلظت خلط و دشوار شدن تنفس می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود این بیماران در فاصله بین افطار و سحر، به مقدار کافی آب، چای کمرنگ و میوه‌های آبدار مصرف کنند.
دکتر مزدوریان در خصوص تغذیه مناسب بیماران ریوی اظهار کرد: مصرف مواد غذایی سرخ‌شده، ادویه‌های تند و شیرینی‌های سنگین مانند بامیه و زولبیا در وعده افطار، می‌تواند در بیماران مبتلا به آسم موجب تشدید علائم بیماری شود. بنابراین، توصیه می‌شود این افراد از مصرف این نوع مواد غذایی پرهیز کنند.
وی همچنین تأکید کرد: بیماران مبتلا به آسم و برونشیت مزمن باید در طول روزه‌داری به علائم خود توجه داشته باشند. در صورت احساس سنگینی قفسه سینه، درد یا تنگی نفس، ضروری است که برای ادامه روزه‌داری با پزشک خود مشورت کنند، چرا که این علائم می‌توانند نشان‌دهنده تشدید بیماری اولیه باشند.
دکتر مزدوریان با اشاره به اینکه بسیاری از بیماران تنفسی در سنین بالا قرار دارند و ممکن است بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، فشار خون و نارسایی قلبی داشته باشند، اظهار داشت: تنظیم دوز داروهای این بیماران در دوران روزه‌داری باید با نظر پزشک انجام شود.
وی در پایان با توجه به شرایط جوی و آلودگی هوا توصیه کرد: بیماران تنفسی باید از تردد در محیط‌های باز خودداری کنند، زیرا این عوامل می‌توانند موجب تشدید بیماری‌های زمینه‌ای آن‌ها شوند.
