فیاض در اول اسفندماه بدون حضور نعمت‌زاده و فقط با حضور معاون وزیر و مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی معارفه شد اما وزیر صنعت با ۱۴ حکم عجیب و غریب به فیاض نشان داد علاقه‌ و اعتماد بسیاری به معاون جدید خود دارد.

حکم تفویض اختیارات رسیدگی به تخلفات اداری، رئیس کارگروه ارتقای سلامت نظام اداری، عضو کارگروه راهبری توسعه خدمات الکترونیکی وزارت صنعت، نماینده وزیر در شورای تحول اداری، رئیس کمیته ساختار و فناوری‌های مدیریت، عضو اصلی و رئیس کمیته اجرایی قانون مدیریت خدمات کشوری، نماینده وزیر در کمیسیون مناقصه، اختیارات ابلاغ ماموریت‌ها، رئیس کمیته مدیریت عملکرد، رئیس ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندی وزارت صنعت، تفویض اختیارات هزینه و تعهد قانون محاسبات، رئیس شورای فرهنگی و ستاد اقامه نماز، رئیس کمیته سرمایه انسانی و نماینده تام‌الاختیار و رئیس ستاد مستندسازی اموال غیرمنقول وزارت صنعت از جمله احکام نعمت‌زاده برای فیاض بوده‌اند.

اینکه نعمت‌زاده قصد داشته یک رکورد عجیب ثبت‌ کند یا مساله‌ای دیگر در میان بوده خبر نداریم اما چیزی که می‌دانیم این است که آقای فیاض با این ۱۵ حکم و سمت جدید قطعا پرکارتر از وزیر خواهد بود.

احکام نعمت‌زاده به فیاض نشان می‌دهد در وزارت صنعت قحط‌الرجال است و وی خیلی سخت به کسی اعتماد می‌کند، اما اگر به کسی اعتماد کند کار تمام است و وی را بمباران سمت و شغل خواهد کرد. فیاض که می‌توان او را ابوالمشاغل و صاحب رکورد سمت و احکام اداری دانست، همان سفیری است که اواخر دی‌ماه و در پی کاهش روابط دیپلماتیک ایران و امارات به تهران فراخوانده شد.

فیاض از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۴ سفیر ایران در امارات بوده اما نعمت‌زاده اجازه نداد وی بیش از یک ماه بیکار بماند و حالا کلی وظیفه و سمت به وی تنفیذ کرده است. فیاض در جلسه معارفه خود گفته بود: باید مجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت از لحاظ ساختار و شکل سازمانی به صورت یکپارچه شکل بگیرد. با این اقدام سایر معاونت‌ها و ادارات کل نیز می‌توانند چابک‌تر از گذشته در انجام وظایف و مأموریت‌های خود عمل کنند. تصویر برخی از احکام فیاض را می‌توانید مشاهده کنید./بلاغ

ساعت ١٠:٣٠ صبح ١۶ مرداد ٩٣ علی چراغی ۴١ ساله همراه پسر ١۴ ساله خود، ابوالفضل سوار بر یک دستگاه وانت پیکان سفید مشغول جمع‌آوری پسماندهای زباله در خیابان ایزدی‌پناه تهرانپارس بودکه با اعتراض چهار نفر از عوامل پیمانکاری شهرداری تهران مبنی بر نداشتن مجوز شهرداری برای جمع‌آوری زباله روبه‌رو شد. آنها «جمع‌آوری زباله بدون مجوز شهرداری» را غیرقانونی اعلام کردند و از مرحوم چراغی خواستند تا برای تهیه مجوز همراه آنها به شهرداری برود اما مقتول مخالفت کرد و به این ترتیب درگیری لفظی بین آنها به نزاعی دسته‌جمعی منجر شد.

با شدت گرفتن درگیری، سه نفر از عوامل پیمانکاری، مقتول را مورد ضرب و شتم قرار دادند و سرانجام، محمد، متهم ردیف اول پرونده ضربه‌ای به صورت مقتول وارد و او را نقش بر زمین کرد. مقتول که با سر به زمین خورده بود، بیهوش شد و چهار متهم نیز پا به فرار گذاشتند. مقتول به بیمارستان منتقل شد اما پس از هفت روز به دلیل «ضربه مغزی ناشی از اصابت جسم سخت» جان خود را از دست داد.

با تشکیل پرونده‌ای در این خصوص، پلیس وارد عمل شد و هر چهار متهم را دستگیر کرد. ٣١ مرداد امسال، پرونده متهمان برای صدور رای به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی عزیزمحمدی ارسال شد و قضات پس از بررسی حرف‌های طرفین، حکم قتل شبه عمد و حبس برای متهمان صادر کردند که این رای با تایید در شعبه ٢٩ دیوان عالی کشور در آستانه اجرا قرار دارد.

این در حالی است که خانواده مرحوم چراغی به حکم صادر شده اعتراض کرده‌اند. برادر علی چراغی در واکنش به تایید رای قتل شبه‌عمد  گفت: «برای صدور این حکم به هیچ کدام از حرف‌های پسر برادرم که در صحنه درگیری حضور داشت و ضربه با پنجه بوکس به سر پدرش را دید توجهی نشده است. شاهدان عینی حادثه هم گفته‌اند که متهمان به برادرم حمله کردند و او را به‌شدت کتک زدند. ما به این رای اعتراض داریم.»

آقای چراغی ادامه داد: «آن‌طور که به ما گفته شده، قضات برای صدور رای به عدم اصابت جسم سخت مانند پنجه بوکس به سر برادرم استناد کرده‌اند و گفته‌اند که برادرم با پشت سر به زمین خورده و همین حادثه باعث فوتش شده است. در حالی که ضربه با پنجه بوکس به گیجگاه برادرم زده شده که ناحیه حساس سر است. متهم اصلی قتل در اعترافاتش تایید کرده که ١٠ سال بوکسور بوده و پسر برادرم هم پنجه بوکس را در دستان او دیده بود. برادر مرحوم چراغی رای صادر شده را منصفانه ندانست و گفت: «برادرم برای به دست آوردن روزی حلال کار می‌کرد. او چهار فرزند دارد. ما به حکم اعتراض می‌کنیم و امیدواریم قضات با توجه بیشتر رای صادر کنند.»/اعتماد

هر عاملي كه تعادل رواني فرد را تحت‌تأثير قرار دهد و وي را آماده واكنش نمايد يك عامل استرس‌زا محسوب مي‌شود. اين عامل هميشه اثرات منفي ندارد (مانند مرگ‌ومير نزديكانمان) بلكه مي‌تواند باعث آمادگي فرد هنگام مقابله با يك وضعيت جديد يا دشوار شود (مانند استرس قبل از امتحان). استرس‌ها چه منفي باشند و چه مثبت، اگر مدت زمان طولاني و بيش از تحمل يك كودك ادامه يابند يا مرتباً تكرار شوند، مي‌توانند سيستم آماده‌باش و دفاعي وي را درهم شكسته و به اضطراب تبديل شوند. اضطراب مي‌تواند به‌صورت شيون و گريه، ساييدن دندان‌ها، شب ادراري، جويدن ناخن‌ها، رفتارهاي نابهنجارجنسي، داشتن خواب آشفته، لكنت‌زبان، خشم و رفتارهاي خشن، پرخوري يا كم‌خوري و… بروز يابد يا اينكه هيچ علائم بيروني واضحي نداشته باشد.

خانواده نخستين محيط اجتماعي است كه كودك تجربه مي‌كند و در ايجاد اضطراب‌هاي كودك سهم بسزايي دارد؛ نزاع و كشمكش والدين، جدايي از والدين يا يكي از آنها، طلاق، تضادهاي انضباطي والدين، تولد نوزاد جديد، سبك تربيتي مستبدانه و اعمال فشار براي بهترين بودن از طرف والدين، از عوامل مهم در ايجاد استرس براي كودك است كه در نهايت مي‌تواند به ايجاد اضطراب وي منجر شود.

كودكان با رفتن به مهدكودك يا مدرسه، محيط اجتماعي بزرگ‌تري را تجربه مي‌كنند كه مي‌تواندهمراه با بروز اضطراب جدايي ناشي از نگراني وي از آسيب ديدن والدين يا خودشان، از دست دادن والدين و يا رخ دادن حادثه‌اي ناگوار باشد. در محيط مدرسه، معلم سختگير و تنبيه‌گر، وجود همكلاسي‌هاي آزاردهنده، مشكلات دوست‌يابي، اختلالات يادگيري مي‌تواند باعث شكل‌گيري اضطراب‌هاي جديد در كودك شود.

استرس‌هاي دوران كودكي به‌عنوان بخشي از تحول بهنجار كودك محسوب مي‌شوند اما تداوم اين استرس‌ها و تبديل آن به اختلالات اضطرابي در وي اغلب پايدار بوده و تا دوران نوجواني و بزرگسالي ادامه پيدا مي‌كند. در اغلب موارد كودك اشاره مستقيمي به اضطراب خود ندارد و به‌علت عدم‌توانايي در ابراز ترس‌ها و دشواري بيان حالات روحي، اضطراب خود را پنهان كرده و در نتيجه والدين از مشكل روحي كودك خود ناآگاه باقي مي‌مانند. بسيار مهم است كه والدين نسبت به بازي‌ها و تخيلات كودكانشان در قالب داستان‌ها و نقاشي‌هاي وي و توضيحاتي كه درباره آنها مي‌دهند گوش به زنگ باشند چرا كه اغلب ردپايي از نگراني و ترس‌هاي كودك را مي‌توان در آنها پيدا كرد.

تماس مستمر با دنياي كودك و تيزهوشي والدين در پيدا كردن رد‌پايي از نگراني‌ها و تر‌س‌ها در كودكاني كه قادر به بيان اضطرابشان نيستند يا آن را پنهان مي‌سازند، نقش اساسي در پيشگيري از اختلالات اضطرابي در كودكان دارد. ارتباط با مربيان مهد و معلمين مدرسه نيز مي‌تواند كمك‌كننده باشد.

والدين پس از كشف اضطراب در كودكانشان بايد در كنار وي تلاش‌ كنند تا مشكلات فرزندانشان حل شود. هيچ‌چيز بدتر از تحقير يا تنبيه كودكان به خاطر ترس آنها از يك موضوع هر چند ساده نيست. از بين بردن علل زمينه‌اي مانند پايان دادن به جنگ و جدل دائمي والدين در حضور كودك و اطمينان دادن به وي با برقرار كردن ارتباط عاطفي عميق و صميمانه مي‌تواند كودك را در مقابل استرس‌ها و اختلالات اضطرابي تا حد زيادي ايمن نمايد. والدين مي‌توانند با بالا بردن آگاهي خود درباره آنچه آرامش و امنيت فرزندشان را برهم زده سعي در حل مشكل كنند. توجه به سلامت بدني كودك (خواب كافي و مناسب، تغذيه سالم و فعاليت بدني متناسب) و محدود كردن استفاده از كامپيوتر و تماشاي تلويزيون تأثير بسزايي در آرامش رواني وي دارد.

پس از تمام اين تلاش‌ها گاهي اضطراب كودك ادامه مي‌يابد كه نياز به مداخله روانشناس دارد. درمان زودهنگام اضطراب از مزمن شدن آن پيشگيري كرده و شانس بازگشت ثبات سلامت رواني كودك را افزايش مي‌دهد./پروفسور علی گرجی

*استاد دانشگاه مونستر آلمان

رئیس اداره زندان نوشهر از سلامت کامل تمامی زندانیان خبر داد و گفت: هیچ زندانی در بیمارستان نوشهر بستری نیست.

به گزارش کیاپرس به نقل از فارس  در پی درج خبری مبنی بر مسمومیت تعدادی از زندانیان در نوشهر حمید وسکویی گفت: هیچ زندانی در بیمارستان نوشهر بستری نیست و تمامی زندانیان در سلامت کامل به‌سر می‌برند و جای هیچ‌گونه نگرانی وجود ندارد.

رئیس اداره زندان نوشهر با بیان اینکه برای بهداشت محیط زندان از حشره‌کش استفاده شد نه سم‌پاشی، تصریح کرد: با پیگری‌های به عمل آمده و همکاری مسئولان، در همان دقایق اولیه همه چیز حل شد و اکنون زندان و زندانیان طبق معمول در شرایط کاملا عادی قرار دارند.

مدتي است استفاده از سرويس مدارس حتي در شهرهايي كوچك‌تر نيز متداول شده است. از طرفي در نقاط دوردست و روستايي هر چند سرويس مدارس مفهومي ندارد اما دانش‌آموزان براي دسترسي به مدارس مجبور به تردد و طي كردن فاصله‌هاي گاهي طولاني هستند. در همه اين موارد گاهي بي‌دقتي اوليا يا مسئولان مدارس در انتخاب سرويس دانش‌آموزان موجب حادثه‌هاي تلخي شده است. آمار حوادث درباره سرويس مدارس بالاست و هنوز يك هفته از آغاز سال تحصيلي نگذشته يكي‌دو حادثه تلخ گزارش شده است.

درحالي‌كه در تهران همكاري پليس، آموزش و پرورش و شهرداري براي ساماندهي سرويس مدارس و آموزش به رانندگان آنها موجب بهبود اوضاع شده، در برخي موارد تلاش والدين براي كاهش شهريه سرويس و استفاده حداكثري از ظرفيت خودروها و نبود نظارت از سوي مسئولان، مخاطراتي براي دانش‌آموزان به‌دنبال دارد. كم نيستند خانواده‌هايي كه خودشان خارج از ضوابط سرويس مدارس، اقدام به تهيه سرويس براي فرزندان‌‌شان مي‌كنند كه ضريب احتمال بروز خطر را افزايش مي‌دهد.

امروز چالوس، فردا كجا؟

هر سال تعداد قابل توجهي از سرويس‌هاي مدارس در گوشه و كنار كشور دچار سانحه مي‌شوند و تعدادي از دانش‌آموزان مصدوم شده يا حتي فوت مي‌كنند. در آخرين مورد سرويس دانش‌آموزان شهرستان مرزن‌آباد چالوس دچار سانحه شد. پيكاني كه سرويس اين مدرسه بود با يك نيسان تصادف كرد و 7نفر از سرنشينان پيكان مصدوم شدند كه يك نفرشان در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري است. اين پيكان هم البته سرويس رسمي مدرسه نبود. كيلومتر‌ها آن سو‌تر از چالوس و در شهر بيرجند هم حادثه تلخ ديگري اتفاق افتاد. تصادف ميان اتوبوس وميني‌بوس كه هر دو حامل دانش‌آموزان پسر مقطع دبيرستان بودند، سبب مجروح‌شدن 4نفر از آنان شد. اين بار البته براساس اعلام پليس هردو وسيله مجاز بودند و شرايط سرويس مدرسه را داشتند. آنچه حادثه را به‌وجود آورد، بي‌احتياطي راننده بود. سال گذشته سرويس يك دانش‌آموز 14ساله در قم دچار سانحه شد و دانش‌آموز حادثه ديده فوت كرد. همزمان با قم، ميني بوس حامل دانش‌آموزان ابتدايي در شيراز هم واژگون شد و ۹پسر و دختربچه صدمه ديدند. متاسفانه هر سال خبري از مصدوم شدن يا مرگ دانش‌آموزان در نتيجه تصادف سرويس مدارس به‌گوش مي‌رسد.

سرويس‌هاي غيررسمي

نكته مغفول مانده سرويس مدارس تعداد سرنشينان است كه معمولا بيش از ظرفيت مجاز خودروهاست. ديدن سواري‌هايي كه گاهي چندين دانش‌آموز را سوار كرد‌ه‌اند دشوار نيست. در سرويس‌هاي غيررسمي رانندگان حتي گاهي 3كودك پيش‌دبستاني يا دبستاني در صندلي جلو و 5 يا 6 نفر را نيز در صندلي عقب مي‌نشانند. در چنين شرايطي طبيعتا از كمربند و مسائل ايمني هم خبري نيست. در اغلب شهرها رانندگان سرويس مدارس آموزشي نديده‌اند و به صرف داشتن خودرو، مسئوليت سرويس مدارس را پذيرفته‌اند. آنها براي سود بيشتر سرويس چند مدرسه را قبول كرده‌اند و سعي مي‌كنند با سرعت رانندگي كنند تا به سرويس بعدي برسند. علاوه بر اين برخي خودرو‌هاي سرويس مدارس، علاوه بر نقص فني، راننده صاحب صلاحيتي هم ندارند.

نكته مهم ديگري كه معمولا در سرويس‌هاي غيررسمي و خارج از نظارت مدرسه اتفاق مي‌افتد و معمولا هم توجهي به آن نمي‌شود تركيب كساني است كه از سرويس استفاده مي‌كنند. در سرويس‌هاي مدارس به‌دليل تعداد بيشتر دانش‌آموز اين امكان وجود دارد كه در سرويس‌هاي سواري دانش‌آموزان هم سن و سال از يك خودرو استفاده كنند. در سرويس‌هاي بزرگ‌تر مانند ميني‌بوس و اتوبوس هم معمولا يكي از دانش‌آموزان به‌عنوان مسئول سرويس انتخاب مي‌شود. اما در سرويس‌هاي خارج از نظارت مدرسه گاهي والدين مجبور مي‌شوند كودك كلاس اولي خود را هر روز با سرويسي به مدرسه بفرستند كه چند دانش‌آموز مثلا كلاس پنجمي از آن استفاده مي‌كنند. در چنين شرايطي دانش‌آموزان بزرگ‌تر سر به سر عضو كوچك‌تر سرويس مي‌گذارند. اين موضوع اگر چه در مقايسه با مصدوميت يا فوت قابل مقايسه نيست اما شايسته توجه هست.

چند‌ماه پيش مرضيه گرد، رئيس سازمان مدارس غيردولتي از انجام مكاتباتي با وزارت كشور براي نظارت بيشتر بر امنيت سرويس مدارس خبر داد. او خواستار بازنگري بخشنامه‌هاي مربوطه در اين زمينه شد زيرا بسياري از خانواده‌ها از اين مقوله و حتي نوع برخورد راننده‌ها ناراضي هستند. با وجود گذشت چند‌ماه از اين اظهارات هنوز خبري از نحوه نظارت و بازنگري در بخشنامه سرويس مدارس كه سال‌ها پيش از سوي وزارت كشور براي اجرا ابلاغ شده، نيست. آنچه روشن است اينكه تأمين امنيت سرويس دانش‌آموزان فعاليت بيشتري مي‌طلبد.

نبود نظارت و كنترل

هنوز به‌طور شفاف متولي سرويس مدارس مشخص نيست و هر سازماني گوشه‌اي از كار را برعهده دارد؛‌با اين حال برخي كارشناسان معتقدند مديران مدارس بايد بر امر سرويس رفت‌وآمد دانش‌آموزان كنترل و نظارت كنند. مدير‌كل آموزش و پرورش شهر تهران چند روز پيش در اين‌باره به صراحت گفت:‌ مديران مدارس ملزم به استفاده از سرويس‌هايي هستند كه برچسب سرويس مدارس را دارند. ما در اين زمينه از ظرفيت نظارت سازمان تاكسيراني و پليس، ظرفيت نظارت مديران اجرايي مدارس و نظارت والدين دانش‌آموزان بهره‌مند مي‌شويم. آنطور كه اسفنديار چهاربند اعلام كرده در هر مدرسه يك نفر به‌عنوان مدير اجرايي درنظر گرفته شده و‌ با راننده سرويس‌‌هايي كه فاقد برچسب سرويس مدارس باشند به‌عنوان يكي از مصاديق تخلف برخورد خواهد شد.

فقط و فقط در شبانه‌روز يكي دو وعده دربش را باز مي‌كنيم. زود هم دربش را مي‌بنديم مبادا كارهاي‌مان لنگ شود.دلم برايش خيلي مي‌سوزد؛ مسجد را مي‌گويم.همان جايي كه بنا بود محوريت فعاليت‌هاي فرهنگي و اجتماعي و ديني و سياسي مومنين و مومنات شود و حالا شده فقط و فقط دار‌العباده؛ فقط و فقط مصلا. هفته مسجد كه مي‌شود كلي همايش مي‌گذاريم و اندر فوايد و محاسن مسجد سخنراني مي‌كنيم و دريغ از يك فعاليت ميداني در دل مساجد.

انگار يادمان رفته نخستين نهاد فرهنگي و اجتماعي كه پيامبراكرم(ص) شكل داد و منجر به رشد سريع اسلام در يثرب آن زمان و مدينه‌النبي كنوني شد، مسجد بود و اين مسجد است كه مي‌تواند اسلام شيعه ناب محمدي را به تمام جهانيان ابلاغ كند. فقط بلديم يك پيرمرد بازنشسته را بگذاريم خادم مسجد و مجبورش كنيم درب را هر شب به روي مومنين باز كند و بعداز نماز ببندد؛ همين.

ياد گرفته‌ايم نزديك انتخابات هيأت امناي مسجد كه مي‌شود، خودمان را به آب و آتش بزنيم تا پدرمان يا اقوام‌مان را بگماريم در هيأت مديره تا بتوانيم در مواقع مقتضي از اين رانت حداكثر استفاده را ببريم. فراگرفته‌ايم پدربزرگ دوستمان كه فوت كرد در چند نوبت ظهر و عصر مراسم ختمش در مسجد شركت كنيم ولي نماز‌هاي يوميه را خير. چقدر غربت دارد اين خانه‌هاي نوراني خدا.
درب‌هاي مساجد را باز كنيم؛ مثل ايام محرم؛ مثل ايام رمضان. نترسيم. مسجد را پاتوق كنيم؛ پاتوق نوجوانان براي پينگ‌پنگ؛ پاتوق جوانان براي ازدواج؛ پاتوق بانوان براي كلاس‌هاي خياطي و آشپزي. درب‌هاي مساجد را باز كنيم.خانه‌هاي خدا را از خودمان بدانيم تا خدا ما را از خود بداند./حمیدرضا ابراهیمی