انقلابی در درمان دیابت با نانوتکنولوژی: پایان عصر تزریق انسولین نزدیک است!
به گزارش کیاپرس، داروی جدید می تواند زندگی جدیدی را برای بیماران دیابتی ایجاد کند – بدون سوزن!
تقریباً ۴۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند. حدود ۷۵ میلیون از این افراد روزانه به خود انسولین تزریق می کنند. ممکن است به زودی جایگزین جدیدی برای سرنگ یا پمپ انسولین پیدا شود. دانشمندان روش جدیدی برای تامین انسولین هوشمند بدن پیدا کرده اند.
انسولین جدید را می توان با مصرف یک کپسول یا حتی بهتر از آن در پوشش یک تکه شکلات خورد. در داخل تکه شکلات و یا کپسول، حامل‌های کوچکی قرار می دهند که انسولین در آنها قرار گرفته است. این ذرات یک صدهزارم پهنای موی انسان هستند و به قدری کوچک هستند که حتی در زیر میکروسکوپ معمولی هم نمی توانید آنها را ببینید.
پروفسور پیتر مک کورت از دانشگاه UiT Arctic نروژاینگونه توضیح می‌دهد: “این روش مصرف انسولین دقیق‌تر از روش های فعلی است، زیرا انسولین را به سرعت به مناطقی از بدن می‌رساند که بیشتر به آن نیاز دارند. وقتی انسولین را با سرنگ مصرف می‌کنید، در سراسر بدن پخش می‌شود که می‌تواند عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند.”
این تحقیق اخیرا در Nature Nanotechnology منتشر شده است.
تحویل انسولین به کبد
این محققان در دانشگاه سیدنی وسازمان بهداشت محلی سیدنی بودند که با همکاری UiT، سال‌ها پیش کشف کردند که می‌توان داروها را از طریق نانوحامل‌ها به کبد رساند. سپس این روش در استرالیا و اروپا توسعه بیشتری یافت.
بسیاری از داروها را می توان به صورت خوراکی مصرف کرد، اما تاکنون افراد مجبور بوده اند انسولین را تزریق کنند. مک کورت توضیح می دهد که مشکل انسولین با نانوحامل ها این است که در معده تجزیه می شود و بنابراین به جایی که در بدن مورد نیاز است نمی رسد. این یک چالش بزرگ برای توسعه داروی دیابت بوده است که می تواند به صورت خوراکی مصرف شود.
اما اکنون محققان این چالش را حل کرده اند.
مک کورت که زیست شناس کبد است، می گوید: ما پوششی ایجاد کرده ایم تا از تجزیه انسولین توسط اسید معده و آنزیم های گوارشی در مسیر عبور از سیستم گوارش محافظت کند و آن را تا رسیدن به مقصد خود، یعنی کبد، ایمن نگه دارد.
سپس این پوشش توسط آنزیم‌هایی در کبد شکسته می‌شود که فقط زمانی فعال هستند که سطح قند خون بالا باشد و سبب آزاد شدن انسولین می شود. انسولین آزاد شده سپس می‌تواند در کبد، ماهیچه و چربی برای حذف قند از خون عمل کند.
نیکلاس جی. هانت از دانشگاه سیدنی که همراه با ویکتوریا کوگر پروژه را هدایت می کند. می گوید: این بدان معناست که وقتی قند خون بالا است، انسولین به سرعت آزاد می شود، و مهمتر از آن، وقتی قند خون پایین است، انسولین ترشح نمی شود.
او توضیح می‌دهد که این روشی عملی‌تر و بیمار پسندتر برای مدیریت دیابت است، زیرا خطر بروز یک رویداد قند خون پایین، یعنی هیپوگلیسمی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد تا انسولین کنترل‌شده بسته به نیاز بیمارآزاد شود. (برخلاف تزریق‌هایی که همه انسولین در یک تزریق آزاد می شود).
عوارض جانبی کمتر
روش جدید مشابه عملکرد انسولین در افراد سالم است. لوزالمعده انسولین تولید می کند که ابتدا از کبد عبور می کند و بخش زیادی از آن جذب می شود و سطح قند خون را ثابت نگه می دارد. در روش جدید، نانوحامل، انسولین را در کبد آزاد می‌کند، جایی که می‌تواند جذب شود یا وارد خون شود تا در بدن گردش کند.
زمانی که انسولین را با سرنگ زیر پوست تزریق می‌کنید، مقدار بیشتری از آن به عضلات و بافت‌های چربی می‌رود که می‌تواند منجر به تجمع چربی شود.همچنین می تواند منجر به هیپوگلیسمی شود که به طور بالقوه می تواند برای افراد مبتلا به دیابت خطرناک باشد.
با روش جدید، چنین عوارضی کمتر خواهد بود.
علاوه بر این، نیازی به تزریق نیست و داروی مورد نیاز به روشی خوشایند تر وارد بدن می شود. همچنین این شکل از انسولین نیازی به نگهداری در یخچال ندارد.
آزمایش روی بابون
انسولین خوراکی روی نماتدها (کرم های گرد)، موش‌ها و رت ها آزمایش شده است. در حال حاضر مطالعه ای روی بابون ها در سازمان ملی بابون در استرالیا در حال انجام است.
هانت می گوید: “برای اینکه انسولین خوراکی را خوش طعم کنیم، آن را در شکلات های بدون قند وارد کردیم، این رویکرد با استقبال خوبی مواجه شد”.
او می گوید که ۲۰ بابون در این مطالعه شرکت کرده اند. وقتی دارو را دریافت کردند، قند خونشان پایین آمد.
بابون ها طبیعی و سالم بودند، اما انسولین خوراکی روی موش ها و رت هایی که واقعاً دیابت داشتند نیز آزمایش شده است. موش‌ها و رت‌ها با کاهش قند خون (هیپوگلیسمی)، افزایش وزن یا تجمع چربی در کبد (چالش‌های فعلی با انسولین‌های تزریقی و خوراکی دیگر) مواجه نشدند.
آنچه اکنون باقی مانده است آزمایش روش جدید بر روی انسان است.
آماده استفاده در ۲-۳ سال آینده
آزمایش ها روی انسان در سال ۲۰۲۵ به رهبری شرکت Endo Axiom Pty Ltd آغاز خواهد شد. آزمایشات بالینی در ۳ مرحله انجام می شود. در کارآزمایی فاز اول، ایمنی انسولین خوراکی را بررسی خواهیم کرد و به روش انتقادی به بروز هیپوگلیسمی در بیماران سالم و دیابتی نوع ۱ خواهیم پرداخت. تیم ما بسیار هیجان‌زده است که ببیند آیا می‌توانیم نتایج بدون هیپوگلیسمی را که در بابون‌ها مشاهده شده بود،در انسان بازتولید کنیم یا خیر، زیرا این یک گام بزرگ به جلو خواهد بود. هانت می‌گوید: این آزمایش‌ها از الزام های کیفی سخت‌گیرانه ای پیروی می‌کنند و باید با همکاری پزشکان انجام شوند تا اطمینان حاصل شود که برای افراد مورد آزمایش ایمن هستند.
این محقق می‌گوید “پس از این مرحله، ما خواهیم دانست که این دارو برای انسان بی‌خطر است و بررسی خواهیم کرد که چگونه می‌تواند جایگزین تزریق برای بیماران دیابتی در آزمایش‌های فاز ۲ شود.”
محققان امیدوارند که این داروی جدید تا ۲ تا ۳ سال آینده برای استفاده همگانی آماده شود.
منبع
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/01/240119122649.htm
